Türkiye'nin memur portalı

adada iki tip insan daha doğrusu yerli halk varmış.

bir grup kendine uzun kulaklı diyorken diğer grup ise kısa kulaklı olarak adlandırılıyormuş.

artık kendi aralarında genetik mutasyon mu geçirmişler, kulakları uzun olanlar ya da kısa olanlar kendi tipinde olanları daha cazip bulup mu yakınlaşmış yoksa önce uzun kulaklılar keşfedip sonra kısa kulaklı gemiciler mi adaya gelmiş bilmiyorum ama,

afedersiniz höt kadar adada ikiye bölünmeyi başarmışlar.

sosyologlar bunu açıklayabilir belki.

insanın tabiatı böyledir, düşman yaratır, yok eder, öldürür, kaynakları bölüşmek istemez falan filan.

mutlaka bir çıkarsal dayanağı vardır bu işlerin.

zaten aşağı yukarı tüm ideolojiler böyledir.

altında hep türlü türlü başka çıkarlar, amaçlar yatar.

neyse,

adayı kuruttukları bariz bir şekilde görünüyor.

diğer adalar yemyeşil.

bu ada kupkuru.

diğer adaların dilleri bir şekilde yürüyor,

bu adanın rongorongo dilini çözebilen yok.

kardeşş

galapagos kaplumbağaları kadar başarılı olamamışsınız.

heykeller de pek bir işe yaramamış.

Harran ovası tarih boyunca sel baskınlarıyla anılmış.

tarım yapılan dümdüz, çok geniş bir coğrafya.

tam ortasında harran ilçesi yer alıyor.

urfa ise günümüzde atatürk barajı ile Harran ovası arasında

Harran ovasının sol ucunda, genişçe vadiyi andıran bir coğrafi alanın üzerinde kurulmuş.

Urfa kalesi ise vadiye hakim bir konumdan kuzeye doğru Balıklıgöl'e ve Roma kaya mezarlarına bakıyor.

güvercinlere yem atıyorum.

yavaşça yaklaştı.

durdu.

merakla kuşları izliyor.

öbür çocuklar kuşlara doğru koşup uçmalarıyla eğleniyorlar.

bu öyle değil.

aha dedim, kendi çocukluğumu buldum.

pasif direnişçi, iflah olmaz meraklı...

bir diğeri geldi benden yem istedi.

verdim.

o da yem atmaya başladı.

dedim sana helal olsun,

yürü be koçum hayat seni bekliyor, kim tutacak seni.

sizinle acayip bir bilgi paylaşayım.

ne kadar doğru olduğunu bilmiyorum.

kediler sadece insanlarla iletişim kurarken miyavlıyorlar.

kendi aralarında miyavlamıyorlar.

insanlardan bir şey talep ederken miyav sesini çıkarıyorlar.

başka zamanlarda başka sesler çıkarıyorlar.

hatta konuştuklarını bile düşünebiliyorsunuz.

o geceyle ilgili tek hatırladığım anormal derecede sıcak olan hava gece olmasına rağmen kimseyi uyutmamıştı.

yaprak kıpırdamıyor denen cinsten kıpırtısız, durgun ve sessiz bir geceydi.

evlerin camları açıktı.

nefes alamıyorduk.

uyku tutmadığı için sadece uzanmıştım.

kesinlikle bir sarsıntı hissetmedim.

hissetseydik keşke.

onca yıl geçti, hiç olmazsa bir erken uyarı geliştirilebilseydi.