Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
dermessBu üye YazarBu üyenin profil sayfasına git |
|
|||||||
|
acayip hikayeler anlatıyorum.
kimisi dinliyor, kimisi anlamıyor.
aslında şöyle oluyor:
herkes konuşuyor ama kimse kimseyi dinlemiyor.
bayram rabarbası
ahaha
kafam kazan gibi oldu.
bütün gün gübre taşısam bu kadar yorulmazdım ki tam olarak da böyle oluyor.
dedim ki:
en iyisi böyle çalışmak.
bayramın birinci günü, pis köpek üzerimi çamurla sıvadı daha birinci günden ofsayt.
gelen giden uyarıyor.
git üzerine doğru dürüst bir şey giy bayramlaşmaya gelecekler.
evet giyeyim ve o da çamur olsun.
bu pislik yakamı bırakmıyor.
oh be en çok sabahları çay içmeyi özlemişim.
çayımı içtim, kendimi dışarı attım.
bayram tebrikleri uzaktan kulağıma geliyor. arada bol bol adalet adalet adalet kelimeleri dolanan ayaküstü muhabbetler.
ben içimden şarkı söylüyorum:
kalem yazar tükenir, kader yazar tükenmez ... aynen öyle , aynen öyle...
aynen aynen.
epistemolojik kopuş böyle bir şey olabilir sanırım.
bazıları pirinç serpmiş, bazıları buğday bırakmış, bazıları da şeker.
şekeri niye bırakıyorlar bilmiyorum hiç olmazsa ambalajından çıkarsaydınız.
artık telefon teknolojisi var.
dua ederken, kuran okurken daha kolay oluyor.
yüreğimizin kabarması belli olmasın diye oyalanacak bir şeyler bulduk. Temizliğe koyulduk.
otları temizledik, etrafı temizledik...
kendi isimlerimize odaklanamıyorum.
insana çok ağır geliyor.
belli bir mantıksal sıralama da yok.
yani bizim kıt mantığımıza uygun demek istedim.
başka taşlara bakıyorum, onları okuyorum.
ziyarete gelen tanıdıklarla bayramlaşma, selamlaşma, ayaküstü anıları tazeleme, teskin etme, rahmet dileme, iyi sözlerle anma,
teker teker baktım.
herkesin kalbi buruk.
mezarlık her zamankinden çok daha kalabalıktı.
ziyarete gelen çok kişi vardı.
sonradan sordum neden böyle olabilir diye, çok vefat eden oldu dediler.
kovid...
artık kabirlerde yatan çok daha fazla ismi tanıyorum.
çok fazla...
mezarlığa gidince anılar da canlanmaya başlıyor.
kahkahalar, sohbetler, güneşli güzel günler, çalışmalar, dinlenmeler, dertler, çareler...
1. | yazman47 | |
2. | Seval88 | |
3. | semraa-91 | |
4. | KenaAn MuTLu | |
5. | burgulukalpler | |
6. | BALYOZ1960 |
Takip edilen yazar yok. |
şu meşhur
cobra gypsies belgeseli benim de önüme düştü.
adam hakikaten işi biliyor.
nefes kesen bir belgesel hazırlamış.
aslında temposu çok yüksek, bizim gibi hasta ve yaşlı insanlar için keşke biraz daha sakin kalabilseymiş.
aklım gitti resmen.
bölge hindistan'ın kuzeybatısında Pakistan sınırına yakın bir eyalet.
uydudan bakınca bile çöl olduğu anlaşılıyor.
sanırım aradaki doğal set
indus vadisi
indus nehri ve bereketli vadisi dururken bu insanları bu çöle kim yaymış acaba ?
Bir de yer isimleri ilgimi çekti. çok yaygın bir şekilde hepsi -ur ile bitiyor. niye acaba ?
palanpur, jodhpur, jaipur, fatehpur, siddhpur, dungarpur, mahidpur, sarangpur, shujalpur, udaipur...
bu eyalette ve komşu eyaletlerde daha bir sürü böyle -ur la biten yer ismi var.
Sümerce Ur, or şehir demek.
ur, uruk, urfa
şimdi biz mezopotamya tarihi olarak sınırlamışız ama belki de çok daha büyük bir kültürün uzantısı olarak Anadolu coğrafyasında yaşıyor olabiliriz.
Belli ki ur ile biten yer isimleri kuzey hindistan'da da bir anlam ifade ediyor. Tıpkı Anadolu'daki bazı eski yer isimleri gibi.
en komik bilgiyi niye en sona koyuyorlar ki ?
inek fotoşopmuş.
bizden neyi eksik ki ?
filtresiz makyajsız resim atan mı kaldı ?
Zaten poz verirken ineğin şoplanacağını da biliyorlarmış.
olsun yine de tonlamayı güzel yapmışlar hiç yapay durmuyor.
tüh ne kadar üzüldüm anlatamam.
böğürtlen sokağı
kızılcık selesi
zerdali tadında aşk
holding gülleri
gibi devam performansı bekliyorduk.
çünkü mutluluk neydi hep soruyorduk, arıyorduk...
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |