Türkiye'nin memur portalı

yaşlı annesini hastane kuyruğunda bekletmek istemediğinden hemen en öne alıyor.

Sırasını bekleyen vatandaşlar olarak buna kesinlikle bir itirazımız yok, olmaz zaten.

ama nezaketen bir onayımızı alsa ya da teşekkür etse sadece yüzünü bize dönüp bir kez gülümsese pek bir şey kaybetmezdi.

Ona sorsanız annesine hizmet ettiği için mutlu ve huzurludur.

İyi de o kuyrukta en az annesi kadar görmüş geçirmiş yaşını başını almış bir amca da vardı.

Görevli haksızlık olmasın diye sırası olan o amcayı almayı tercih etti.

xxxxxxxxxxxxxxxxxx

Acelem vardı, bir ilacı ( yanık için ) acil yetiştirmem gerekiyordu; hemen bir taksiye bindim ve yola çıktım.

Yolumuzda ilerlerken Taksici durdu ve tanıdığı bir kişiyi bana sormadan ön tarafa aldı.

Adam taksiye bindi ve sohbet etmeye başladılar.

Sonra onu ineceği yerde bıraktı ve yola devam etti.

Taksiden inen kişi kapıyı çatt diye kapatıp gitti.

Ne bir teşekkür, ne bir ücret teklifi ne de müşteri olan bana karşı bir selam. Hiçbir şey yok.

Laf aramızda adam bir akademisyendi.

Bir kadının tek başına, bir parkta, rahatsız edilmeden dilediği gibi oturabildiğini gördüğümde medeniyet yolunda ciddi derecede ilerlediğimizi rahatlıkla söyleyebilirim.

Ya uyduruyorum,

Ya da son günlerde çok sık tekrarlanmaya başladı ya da duymaya başladım.

Hayatı bu şekilde özetliyorlar:

Tercihler yapmak...

Neticeyi etkileyen, etkilemeyen, neticeyle alakası olan ya da olmayan tercihler...

iki gündür gördüğüm saçma sapan rüyalardan 5 sezonluk dizi çekilebilir.

Beynim karnaval alanına döndü.

Hiç tanımadığım, daha önce görmediğim, şimdi görsem çıkaramayacağım bir sürü insan kafamı davula çeviriyor.

İşin ilginç tarafı ilk defa rüyamda gündüz dolaşıyorum.

Üst geçitlere tırmanıyorum, kum tepelerini aşmaya çalışıyorum, iğrenç şeylerin üzerine basıyorum falan.

Ulaşmaya çalıştığım saçma da bir hedef oluyor.

Bu çok nadir olur, rüyalarım hep alacakaranlıktır ya da sadece anlık sesler ve konuşmalar vardır.

Görüntüler net değildir ya da kişiye ya da nesneye odaklıyımdır.

En korkunç kabuslarımda gece yarısı okul koridorlarında dolaşıyorumdur. ( Ortak travma )

Neyse belki de şu saçma C vitamini efervesan yüzündendir. Asitli masitli de olsa içeyim bari dedim.

Kafam curcunaya döndü.

Son baktığım kitabı yazayım dediğim başlık:

Bilinçli beslenme ansiklopedisi: Hatif R. ÖĞE yazmış.

Demir bakımından zengin besinlere bakıyordum.

Kitap deyince aklıma iki kitabevi gelir.

Gençlik kitabevi bir de Nezih kitabevi.

Bu kitabevlerine Yolu düşmeyen kalmış mıdır acaba ?

Sahafları saymıyorum tabi.

Onlar Çok daha özel.

Sahaflık yapanlar çok bilgili insanlar, ne zaman yolum onlara düşse mutlaka bir hatamı düzeltiyorlardı. Hiç de gocunmuyordum. Onlarla sohbet etmek gerçekten güzel. Kitap alıp kedilerini seviyordum. Neyse.

Kadıköy Sahaflar Çarşısı, Beyazıt sahaflar Çarşısı, Beyoğlu sahafları ...