Türkiye'nin memur portalı

düşündüm taşındım pek bir şey bulamadım.

düşündüğünüz gibi değil tabi.

beklentisizlik olayını abartmış olabilirim.

durun da ekleyeyim.

bir yazıda şuna rastladım:

şunu bilmelisiniz ki,

mutlu bir yaşamın anahtarı,

insanlar ve olaylar karşısındaki beklentileri azaltarak yaşamak ve onları yönetebilme yeteneğine bağlıdır.

Halk arasında bunu "mantara bağlamak" olarak da tanımlayabiliyorlar.

"kombinim nasıl ?" diye sordu.

bana beş saniyeden fazla bakanın cebinden parası eksilir dedi.

bir şey anlamadığım için aval aval bakmaya devam ettim.

meğer gömleği dızcı gömleğiymiş, para o yüzden eksiliyormuş.

yoo, dedim gayet güzel görünüyorsun.

coğrafyamızdaki erkeklerde renkli ve desenli gömlek giyme fobisi var.

kendilerini güvende hissetmiyorlar.

uçurumdan düşerken tutunacak bir dal bulamamak gibi,

topluluk içinde anksiyete atağı geçirmek gibi,

bunun gibi durumlar işte.

ene'yi yok edin diye tekrarlıyorlardı.

ne kadar yok ettiler merak ediyorum aslında.

ene'yi yok etmeden ulaşamazsınız diyorlardı.

boynuz kulağı geçtiyse vay halinize.

eee hayat bu işte, hiçbir şeyin garantisi yok.

ıspanaklı peynirli ev yapımı börek rejim yapanların başının etrafında kanatlanıp kuş olup dönen börektir diye tahmin ediyorum.

temelinde hangi dürtü var bilmiyorum.

pek çok şey olabilir.

çekiştirenin yetersizlik duygusu,

çekiştirilene duyulan kıskançlık,

densizlik,

kendini ön plana çıkarma isteği,

eski mevzular,

birikmiş anılar

bir sürü şey olabilir.

örnek: şahıs 1 hayatı yoğun olan bir insandır. pek çok yere yetişmek zorundadır. çok meşguldür ve haliyle her şeyi dört dörtlük yapamamaktadır. şahıs 2 ise nispeten vakti bol olan, bu nedenle her şeyin üzerinde titizlikle durabilen hatta başka hayatlara dahi müdahil olabilen konumda olan bir insandır.

şahıs 1, şahıs 2, şahıs 3, 4, 5 falan hepsi belli bir topluluk oluşturmuş ve belli nedenlerle ortak vakit geçirme zorunluluğu olan insanlardır.

şahıs 2, şahıs 1 den habersiz olarak onun çocuğunun kılık kıyafetindeki, üst başındaki bir eksikliği evirip çevirip diğer bütün şahıslara teker teker göstermektedir.

Tabi ben müşahit olarak kendimi tamamen ayrı tutmuşumdur. ( Rezillik ama yapacak bir şey yok. )

omurgamdan aşağıya doğru bir ateşin yayıldığını hissetmiş ve nasıl tuhaf bir gezegende yaşadığımı bir kez daha hatırlamıştım.

ha diyeceksiniz ki müdahil olsaydın, hatayı düzeltseydin , öyle - böyle yapsaydın. Yapın da bakın bakalım gruplar tarafından dışlanmak ve çok bilmiş olarak etiketlenmek ne kadar zaman alıyor.

küçük bir çocuğun üzerindeki belki de tamamen kendisi kaynaklı bir eksiklikten ötürü olaydan bihaber ve yüzüne güldüğünüz birini arkasından , herkesin içinde, yerin dibine sokup sokup çıkarmak...

daha sonra ise hiçbir şey olmamış gibi yüzüne gülüp kakara kikiri yola devam etmek...

yerli diziler abartılı olmayabilir.