Türkiye'nin memur portalı

çok acayip bir diziydi.

sanırım estetik patlaması da bu diziyle şaha kalktı.

dünyadan habersiz, pamuklara sarılmış, kabiliyetsiz, tuttuğu işi batıran, bir baltaya sap olamayan, kendini dev aynasında gören, şımarık, kerameti kendinden menkul insanlar yetiştirmek için kendi çapında atılan ilk adımlardan biri.

daha ötesi paralı eğitim.

yeltenmedik.

bir şey de kaybetmedik.

mantığı şöyle özetleyelim:

sizin gibi düşünen ve sizin gibi işlere yeltenen velilerden oluşan bir populasyona dahil oluyorsunuz.

okulun da, öğrencilerin de, sosyal ortamın da entrikası bir türlü bitmiyor.

çünkü o velilerin çocukları en en en bilmem ne oluyor.

denemesi bedava, deneyin de öğrenciden çok ilginç veliyle uğraşmak nasıl oluyormuş anlayın.

pazardan kamuflaj iş pantolonu almışlar, giydim tropik bölge askerleri gibi oldum.

dün aşağı yukarı 20 çuval toprağı dere düzünden çektik.

Hayatında ilk defa teke böceği görüyor.

çuvalın üzerinde gösterince bu nedir diye korktu, :)

dikkat et ezilmesin dedim, kenara bıraktık.

yerinden olan bir yeşil örümcek görünce, aaa ne kadar güzel dedi, elleme dedim galiba zehirliymiş.

bu arada ısırganlar saldırıp duruyor.

her yeri diken sarmış, amazon gezginleri gibi önce dikenliği açtık.

elma, hurma, ceviz fidanlarını güneş alan yerlere diktik.

hah sıra geldi bambulara...

aşağıya doğru baktım, yol yok iz yok.

burada yılan olur mu ? dedim.

Yok yahu dediler, buralar daha soğuk, uyanmamıştırlar.

var demeye dilleri varmıyor :) kıvırıyorlar.

dikenlere ve sulara bata çıka yirmağa (!) doğru indim.

bambuları seçtim ve sökmeye başladık.

kafes gibi toprağın altından yürüyerek tüm ortamı ele geçirmişler.

sökebilmek için birbirlerine atılmış kolları kesmem gerekti.

mesela bir bambu fidanı diktiniz.

kökü toprağın dibinden ilerleyip az öteden sürgün veriyor, biraz daha ilerleyip başka bir yerden başkası fışkırıyor.

neyse onları da taşıdık. önce mızrak atar gibi fidanları yukarı fırlattım, sonra kendim tırmandım.

iş bitti mi ?

bitmedi, kavga dövüş yükledik, taşıdık, sıra geldi indirmeye.

el arabasını getirdi, Arşimet bize yardım edecek dedi.

neyse tıngır mıngır hepsini taşıdım, köpek benim peşimde, keçi de onun peşinde.

bağırdım onlara: terbiyesizler ikiniz de kızsınız biraz edepli olun kavga etmeyin !

keçiye sarıldım, onu öptüm ya pis köpek kıskandı tabi.

kovaladı onu.

keçi geri geri gitti, bana doğru son sürat koşmaya başladı.

Tamam dedim bu bana bir toslarsa aşağı uçurur.

kollarımı açtım beklemeye başladım.

bana gelince durdu boynunu uzatıp ona sarılmamı bekledi.

Aferin, güzel kız...

iş bitti mi ? Bitmedi, yemek molasından sonra sıra bambuları dikmeye geldi.

sulak, gölge, yeni bir jungle bulduk.

yine başa döndük.

kavga dövüş yerlerini kazdık ve destekleyip ikisini de diktik, birini başka bir yere dikmek için ayırdık.

Baktım ısırganlar sarı sarı çok güzel çiçek açmışlar, ilk defa ısırgan çiçeği görüyorum.

aslında her taraf çiçek açmış, bahar ben geliyorum demeden tak diye gelmiş.

neyse çayı içtik,

iş bitti mi ? bitmedi.

paketleri hazırladık, budanmış biberiyeleri çektim aldım, ben bunları temizler kuruturum kavanozlara koyarım, dedim.

çiçek soğanlarını bölüştük ( üç harfli markete getirmişler glayöllerden aldım. )

sürüne sürüne eve girdim ve kendimi kanepeye zor atıp horlamaya başladım.

oh be hele şükür geri dönmüş.

benim sosyal medya kanallarım olmadığı için olup biteni de bilmiyordum.

çok canım sıkılmıştı.

güzel bir videoyla yeniden başlamış.

yolu açık olsun.

inşallah deprem çalışmalarını da bir an önce yükler.

son videosundaki parazit benzeri sesleri duyamadım herhalde televizyondan dinlediğim için.

kulaklık takıp videoyu bir daha dinlemek istiyorum.

yecüc ve mecüc bir sıfattır denmiş.

o zaman neden böyle bir ikilemeye gerek duyulmuş anlamadım.

ayrıca tam olarak kelime anlamları da belirtilmedi.

Koreş'in musevileri babil sürgününden kurtarması onu yahudi tarihinin saygın bir kahramanı yapmış ve zülkarneyn kıssası yahudiler tarafından bu nedenle gündeme getirilmiş.