Türkiye'nin memur portalı

Bir karışımı oluşturan her bir maddeye verilen ad.

Şu an dizi sektörünü elinden bulunduran, danışanları ve onların hayatları sayesinde elinde yeterince malzeme olan, daha bu yoldan pek çok ekmek çıkartacağını düşündüğüm yazar kişisi.

Geçmişte mutlu olduğunuz bir anı hatırladığınızda, sokakta bir kedi yavrusu gördüğünüzde, otobüste bir çocuk size gülümsediğinde... yüzünüzde oluşan kısa süreli mutluluk halinin göstergesi.

Toplum içerisindeki bazı kişileri ya da grupları belli özelliklerine göre, bir eksiklik ya da farklılık varmış gibi damgalama.

Bir nevi toplumsal zorbalıktır. Kişi normalde toplumun bir parçası iken, etiketleme sonucu kişiyi lekeli, utanç verici, kötüleyici ve ayrıştırılmış duruma düşürür. Maalesef etiketlemenin ilk tohumları çocuklukta başlar ve çoğunlukla da ömür boyu sürer.

Şu pandemi döneminde yılmadan, yorulmadan, tükenmişlik yaşamadan, hastaları iyileştirmek için tüm zorluklara rağmen olağanüstü çaba gösteren başta doktorlar olmak üzere, tüm sağlık çalışanları, birer süper kahramandır.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.