Türkiye'nin memur portalı

Her gün aynı şekilde başlayıp, sonlanmaz. Kişinin ruh hali her gün aynı değildir, kimi gün bol güneşli kimi gün parçalı bulutlu. Öyle olmasa insan olamazdık zaten. Arada bana da uğruyor yazmama dürtüsü, o zamanlarda da okumayı tercih ediyorum. Bu sırada, arada ilginç bulduğum konu denk geldiğinde tek tük de olsa yazarak yazma güdümü tekrar canlı tutmaya çalışıyorum. Yoksa yazma güdümü tamamen kaybettiğim gün geri dönüşü olmayan bir yola girmişim demektir, şimdilik o gün uzak olsun diyelim.

Şuanki aktif yazarlardan hiç birinin böyle bir düşünceye sahip olduğunu sanmıyorum. Bilakis kendi adıma paylaşımların artmasından yanayım. yazarları kategorize etmeyi anlamsız buluyorum. Sözlük ilk açıldığında konu olmuş böyle bir durum, ki neden sorun edilmiş sebebini tam çözemesem de şuanki zamanda böyle bir şey mevzu bahis değil.

Zarf olarak Yalnız, sadece anlamına gelen kelimedir. Örneğin safi zarar, zarardan başka bir işe yaramayan; safi israf, sadece israfa yol açan şeyler için kullanılan ifadelerdir.

Özellikle bilmediği konularda, hakim olmadığı olaylarda, susmak yerine, kesin biliyormuşcasına sebep-sonuç ilişkileri çıkarmaya çalışmak, bunlara dayanarak hüküm vermek, yargı dağıtmak kişiyi sandığı gibi üst mertebelere çıkarmaz, bilakis gülünç duruma düşürüp, aşağılara çeker.

kişi bildiği, emin olduğu konuda sonuna kadar gidebilir, dediğinin arkasında durup, işin sonuna gelindiğinde dediği noktada buluşma sağlandığında herkes kişinin hakkını verir, kişi de günün sonunda bildiğinde diretmenin haklı gururunu yaşar. Ancak kişi ne bilgi sahibi, ne de dediğinin doğruluk payından emin değilse, buna rağmen cahil cesareti ile kulaktan dolma yarım yamalak bilgisiyle atıp tutuyor ve bunda ısrar ediyorsa, çevresindeki kişileri de bu bilgiler ışığında yönlendirmeye çalışıyorsa, bu kişinin çevresindekilerin haklı tepkisiyle karşılaşması muhtemeldir. Zira kimse çevresinde ahkam kesen insanların olmasını istemez.

ph değeri 7'den düşük, asidik topraklarda mavi renkte, ph değeri 7'den büyük bazik topraklarda pembe renkte çiçek açan, kimyada indikatör olarak tanımladığımız asit-baz belirteci olarak da kullanılabilen, renkli küçük çiçeklerinin gösterişli iri çiçek yumağı halinde bulunduğu görsel şölen bitkisidir.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.