Türkiye'nin memur portalı

Kişinin yakın gelecekte gerçekleştirmeyi umduğu, çok uzun zaman dilimine yaymadan, kısa sürede başarmak istediği amaçlarıdır.

Üniversite sınavına hazırlanan bir öğrenci için, önce gelecek haftaki okul sınavlarında başarılı olmak örnek olarak verilebilir. Kendi açımdan, bulunduğum platform olan sözlükteki kısa ve hatta uzun vadeli hedefim, 2000. Entryimi 500. Konu başlığıma denk getirebilmek ve böylece sözlükteki kariyemi, kendi açımdan zirvede bırakabilmektir.

Hangi birini sayalım ki, cehaletle başlayalım, ayrımcılık ve ırkçılık, âdil olmayan yönetim, ahlâkî yozlaşma, aile yapısının bozulması, her türlü şiddet, salgınlar, iklim değişiklikleri.. şeklinde uzar gider liste.

İnsana, "insan" olduğu için saygı duymayı bilmeyen kişilerin yarattığı gereksiz bir gerilimdir, yoksa kadın demiş bayan demiş, erkek ya da bay demiş ne fark eder. Cinsiyetçilik yapmaya çalışmak, şu dünyada insanlar aradındaki en büyük iletişim engelidir, insanlık kusurudur.

Ağlatmak kolay olandır, asıl zor olan güldürebilmektir. Ağlarken çoğunlukla neye ağladığımızı bile bilmeyiz, direkt ağlarız ama gülerken çok daha seçiciyizdir, o otuziki diş kolay kolay görünmez, o kahkahaları atabilmek için gerçekten güldürücü bir espri ile karşılaşmalıyız, en azından benim için öyledir, ağlarken bonkör, gülerken cimriyimdir. Cem yılmaz ve türevlerini oldum olası takip etmemişimdir, ne showlarını ne de filmlerini. Zira komedi bana hitap etmiyor. Zaten son günlerde komik olan hiçbir şeyin gerçek anlamda komik olmaması, aslında trajikomik olması da ayrı bir konudur.

Tam olarak net ve belirgin olmayan, herhangi bir kanıta dayanmayıp varsayıma dayanan, farz edilmiş kabul edilen anlamlarında kullanılan arapça bir kelimedir.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.