Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
emelkocaBu üye YazarBu üyenin profil sayfasına git |
|
|||||||
|
saygısız, saldırgan tavırlar sergileyen, bulunduğu ortama göre davranmayan, sırf konuşmuş olmak için konuşan, etrafta sataşacak biri arayan ve bu kişiyi bulduğunda zehrini akıtan insanlarla aynı ortamda bulunulduğunda belli bir süreliğine, bu saygısızlığa göstermek zorunda kalınan katlanma gücüdür.
Rayiha, güzel, hoş koku anlamındaki kelimeden türediğini düşündüğüm, mor renkli, vitamin ve mineralce zengin(çoğu otta olduğu gibi), salata ve yemeklere baskın bir lezzet veren, oldukça aromatik, ılıman bölgelerde yetişen bir bitki türüdür.
#2tau entrysini yazan "bisikletpilotu", siz daha güzel konular açıp, daha güzel entryler girin de bu sözlük bir de sizin gibileri görsün madem. Başkasına laf atacağınıza, sözlüğe katkınız olsun.
Sıralamada 80 bin, 100 bin olan öğrencilerim dâhi tercih yapmayıp, seneye sınava tekrar hazırlanmaya karar vermişken, barajı dâhi geçmekte zorlanan gençlerin tercih yapıp yapmaması neyi değiştirecek. Sonra yarın bir gün "üniversite mezunuyum ama işsizim" diye ortalıkta veryansın edecekler. Yapılması gereken barajı düşürmekten öte, üniversite kontenjanlarını ve özellikle de pandemi koşullarında sınav sistemini düzenlemektir.
Nükleer enerji çevre dostu bir enerji kaynağı değildir. Çevre dostu, temiz, yenilenebilir enerji kaynakları; güneş, rüzgar, su, dalga, jeotermal enerjidir; bir de hidrojen vardır ayrı bir kategoride. Zaten yenilenemeyen, fosil temelli kaynaklar(kömür, petrol, doğalgaz) tükendiğinde, dünya mecburen bu kaynaklara yönelmek zorunda kalacaktır. Bir de ek olarak Çöpleri elektriğe dönüştüren sistem yaygınlaşsa, bir taşta iki kuş vurmuş olacağız da işte hepsinin ucu yüksek maaliyete çıkıyor.
1. | ramazanaksoy | |
2. | Mustafa1652 | |
3. | engineer_0666 | |
4. | cilginturk71 |
Takip edilen yazar yok. |
21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |