Türkiye'nin memur portalı

Yaz, kış çorap giyen biri olarak kendi evimde başıma gelen bir durum değildir, ancak misafir olduğum bir evde başıma gelirse, bütün günüm çok kötü geçer, suratım asılır, çok mutsuz olurum. (aslında çantamda yedek çorap taşısam olurmuş)

Her gün bir yerden göçmek ne iyi

Her gün bir yere konmak ne güzel

Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş

Dünle beraber gitti, cancağızım

Ne kadar söz varsa düne ait

Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.

Mevlana

Yoğurt tek başına da çoğu yemeğe eşlik ettiğinde yemeğe lezzet katarken, yoğurda sarımsak eklendiğinde (özellikle sarımsak diyarı olan taşköprü'nün sarımsağı) yemeğin lezzetini çok daha yükseklere çıkarır.

Bir eğitimci olarak söylüyorum bunu, Eğitim bırakın türkiye'de, dünyanın hiç bir ülkesinde önemini kaybedemez. Eğitimsiz olarak görülen ve Rağbet gördüğü düşünülen kişi ve uğraşların, eğitimsiz olabilmeleri için bile belli bir eğitim seviyesinde olmaları gerekir. Aklı sâlim hiç bir kimse, kendine eğitimsiz bir insanı önder olarak seçemez.

Tabi ki üniversite mezunu olmakla eğitimli bir birey olmak aynı anlamı taşımaz. bir insan, hayata bakış açısıyla, bir birey olarak toplumsal sorumlulukları ile, gelişmiş insan ilişkileri ile, kendini yetiştirip geliştirmesiyle, bilgi ve kültürü ile .. eğitimli hâle gelir. Okullar bunun için bir araçtır, bu aracı doğru kullanıp, hayattaki amaçları ile doğru bir şekilde harmanlayarak okullarından mezun olan gençler, toplumda eğitimli bir insan olarak yerlerini alırlar; eğitimsiz dediğimiz insanlardan da belirgin farklılıklarla ayrılırlar.

Erkek Kardeşim saç ektirdi, saçı azken mutsuzdu demek ki böyle bir şeye ihtiyaç duydu. O yüzden kişi fiziksel görüntüsü ile ilgili mutsuzluk yaşıyorsa ve bunu tıbbi olarak değiştirebilme imkanı varsa, uzman ellerde daha mutlu olacağı bir görüntüye kavuşmasında bir sakınca görmüyorum. Bu nedenle Ben şahsen yaptırmam ancak yaptırana da saygı duyarım.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.