Türkiye'nin memur portalı

Üretilen her ürünün bir kullanma kılavuzu muhakkak vardır, bir nevi insanların kimlik kartı gibi. Bu kılavuzlarda, Bu ürünün gerekiyorsa nasıl kurulumunun gerçekleşeceği, nasıl kullanılacağı, hangi şartlar altında garantisinin geçerli olduğu, ürün arıza verirse yetkili servislerin adres ve telefonları gibi ürün hakkında aydınlatıcı pek çok bilgi bulunmaktadır. Ürünün kutusu ile birlikte kullanma kılavuzunun saklanmasında fayda var. Ancak kaybolması durumunda hemen hemen her ürünün, internet ortamında da kullanım kılavuzuna erişmek mümkündür. Bu arada bazı teknik ve elektronik ürünlerde kullanma kılavuzunu anlayabilmek için ayrı bir kılavuz da gerekebiliyor.

Toplumun değer yargılarına, geleneklerine uyan, içinde bulunduğu aile ve toplum kurallarına boyun eğen, düşünce tarzlarına sorgulamadan itaat eden, karşı çıkmayan kişiler için kullanılan ifadedir. uyumcu, uydumcu, uysal insan demektir.

Bir kişiyi mutlu etmenin yolu, kişinin kendisinin mutlu olmasından geçiyor. Amerikada yapılan bir araştırmada mutluluğun aile ya da arkadaşlar arasında yayılabildiği sonucuna varılmıştır.

Uzmanlara göre mutluluk parfüm gibidir, bulaşır, başkasının üzerine siner. Mutsuzluk henüz salgın bir hastalık gibi dünyayı sarmamışken, Mutluluğu insanların bireysel olarak taşıması gerekiyor. Toplumsal mutluluk için de buna inanan insanların çok olması gerekiyor.

Sadece bir tebessümle, bir gülüşle kendi pozitif atmosferimizi yayarak, içinde bulunduğumuz ortamdaki öfke, üzüntü gibi negatif duyguları aşağıya çekebiliriz. O halde "mutluyum, mutlusun,mutlu" diyebiliriz.

Susam sokağındaki kurbağa kermit gibi yüzlerini soyunca yeşil tenli hale gelen, gelişmiş kertenkele türü olan uzaylıların insan niyetine arada fareleri de yedikleri, insanda uzay ve uzaylı merakını körükleyen, çocukluğumuzun ilk uzaylı yapımlarından biri olan dizinin adı.

Dip not:Bir sonraki benzer versiyonu olan yapım, alf, uzaylıya bakış açısına çok daha sevimli bir boyut kazandırmıştır.

Güncel paketlerdeki tadın, çocukluğumuzda yediğimiz tadla aynı olup olmadığını sorguladığımda, o zamanlar dostlukların, paylaşmanın, yaramazlıkların, her bir şeyin ayrı bir tadı olduğundan sanki şimdiki ile aynı tadı vermeyeceğini düşündüğüm, benim için nostaljik çikolata markası.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.