 Türkiye'nin memur portalı |
 Oturum aç
 Üye ol
 Parolamı unuttum
|
Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
|
Eskiden en korktuğum vuku böyle sıradan, rüzgara takılmış vaziyette yaşayan bir insan olmaktı. Sonra hayatta öyle şeyler gördük ki en başarılı insanın en mutlu insan olduğunu düşünmeye başladık. Bununda küçük şeylerle yetinerek, çok yorulmadan, kimseyle baş ağrıtmadan olacağını anladık.
Gençken rutin olmaktan korkarken zamanla en güzel şeyin rutini korumak olduğunu fark etmek de ne bileyim. Hala epey gencim ama yine de işinde gücünde olmak çok güzel bir durummuş diyorum. Oh mis.
Sıradan bir hayat yaşayıp geberip gitme korkusuyla kuzendir.
Yaş alıp olgunlaştıkça, sistemin başka türlü işlemediğini fark edince, heves edilen bazı şeylerin gerçekleşmesi için yolun buradan geçtiğini anlayınca o korku da yerini rahatlamaya bırakır. Su akar, yatağını bulur.
21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.
yaşlandım,
benim için hala korkulan bir şey.
işimde gücümde olamam.
iş icat etmem lazım.
orada ve burada.
| İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |