Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
emelkocaBu üye YazarBu üyenin profil sayfasına git |
|
|||||||
|
Özellikle şu pandemi döneminde kesinlikle olunmaması gerektiğini bizzat yaşayarak tecrübe ettiğim, pcr testi negatif çıksa bile burnun akıyor, hapşırıyor, öksürüyorsun diye şüpheli gözlere ve sözlere maruz kalınan, virüslerin neden olduğu solunum yolları rahatsızlığıdır.
Değişen çağın gerektirdiği yeniliklerle birlikte eskiye olan ilginin azalması sonucu, aynı zamanda bu işin erbabı olan kişiler tarafından yetiştirilen yeni neslin sayıca çok az olmasından dolayı unutulmaya yüz tutmuş olan özellikle zanaat işi meslekler.
Yorgancılık
Sepetçilik
Çömlekçilik
El dokumacılığı vb.
5 mart 1920 de kurulmuş, sigara, alkol, içki, uyuşturucu, teknoloji gibi her türlü zararlı alışkanlıklara karşı mücadele eden, özellikle gençlerin korunması için yaptığı çalışmalarla toplumun tamamını bilgilendirmeyi ve farkındalığı arttırmayı amaçlayan kamuya yararlı cemiyetler arasında yer alan bir kurumdur.
Bir öğretmen olarak yıllardır görev yaptığım okullarda yeşilay kulübünün danışmanlığını yaparım. Yeşilay olarak Sloganımız, sağlıklı nesil sağlıklı gelecek.
Aklı bir karış havada olan, sağlıklı düşünüp, karar alamayan kişiler için kullanılır. artık sorumluluklarını yerine getirecek şekilde olgun davranması, hayallerden vazgeçip mantıklı ve objektif düşünmesi gerektiğini anlamak.
Dizilerini çok fazla takip etmem ancak kore filmleri favorimdir. izlediğim kore filmleri içersinde biri var ki hayatımda hiç bir filmde salya sümük o kadar ağlamadım, 7 koğuştaki mucize(miracle in cell no:7). Özellikle filmin sonları o kadar acıklıydı ki. Filmi bir daha izlemeye gözüm yemedi. Ağlayayım, deşarj olayım, gözyaşı pınarlarım kurusun diyen varsa bu filmi izlesin, tavsiyemdir.
1. | ramazanaksoy | |
2. | Mustafa1652 | |
3. | engineer_0666 | |
4. | cilginturk71 |
Takip edilen yazar yok. |
21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |