Türkiye'nin memur portalı

Çoğunlukla da başarılı olur, bu tür rol yapma yeteneği yüksek olan insanlara inananlar muhakkak çıkar ve bu insanlar, çevrelerindeki insanların tüm iyi niyetlerini sömürmeye çalışırlar, elini verenin eli ile yetinmeyip kolunu kapmak isterler. Bu tür insanlar yüzünden, insanın içinden, gerçekten acınası durumda olanlara da inanmak ve yardım etmek gelmez.

Dolar yükseldikçe türkiye'de çok azınlık bir kesimin cepleri dolarken, ülkenin çoğunluğunun cebi boşalmaktadır, paramız değer kaybetmektedir. Biz ülke vatandaşları olarak zamların hızına yetişebilmeye çalışırken, Trakya bölgesinde bulgar ve yunan, doğu bölgesinde gürcü ve azeri vatandaşlar ülkemize akın ederek dolarlarını bozdurup, çantalarını, poşetlerini doldurup doldurup ülkelerine dönmektedirler. Allah vere de doların yükseliş hızı kesilsin, yoksa bizim cepler ve poşetler hepten boş kalacak.

Kişinin, Tanıdık, bilindik, normalde kendini huzurlu hissettiği ve rahat ifade ettiği ortamlarda artık tedirgin hissetmeye ve huzursuz olmaya başlaması; bulunduğu ortamdan eski tadı alamayıp, kişinin içine ortamı terk etme duygusunun yerleşmesi durumudur.

Belki ağzından çoğu insan gibi çok ses çıkmaz, çok konuşmaz, çok göz önünde bulunmayı sevmez, etrafında olup bitenlere karışmak, fikir beyan etmek istemez, kişileri ve olayları kendi gibi, kendi hâllerinde bırakmayı tercih eder ancak bir o kadar gürültülü ve yüksek bir sesle dışarı akıtamadığı, aktaramadığı herşeyi kendi kafasında, çok daha acımasız bir şekilde kendiyle konuşur. En iyi arkadaşı kendisidir çünkü.

Aynı anda bir çok işi yapmaktan, işi nasıl yapacağını tam bilememekten, süre sıkıntısı çekmekten ya da etrafında işe karışan kişilerin farklı farklı konuşmalarından, kişinin asıl yapması gereken işi tam anlamıyla yapamayıp, bocalaması ve işi düzgün yapamaması durumudur. İşin selameti açısından, kafa karışıklığına sebep olan çevresel unsurları görmezden gelip, kişisel unsurları da toparlayarak, işi bitirmeye odaklanmak gerekir.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.