Galat yani yanlış yazımı halk arasında kabul görmüş bir deyimdir, tıpkı 'geşt u güzar' ve 'vakt u zaman' gibi.

Vakti zamanında deyince zamanın zamanında, vaktin vaktinde gibi saçma bir anlam ortaya çıktığı gibi laf-ı güzaf denildiğinde de boş sözün boş lakırdısı gibi yine saçma bir anlam çıkıyor.

Doğrusu 'laf u güzaf' olmalıdır. Aradaki 'u' harfi eş anlamlı iki sözcük arasında 've bağlacı' görevi görür.

Sincan/Ankara'da bir sokak adı.

Ulvî sözcüğünün zıt anlamlısı. Sefalet kökünden geldiği için adi, aşağılık anlamını barındırmasının yanında bir de yön olarak "aşağı" manası da mevcuttur. Bunun için dişil değişime uğrar ve süfla haline gelir.

Örneğin; kasaba-i süfla: aşağı kasaba

Mahalle-i ulya: yukarı mahalle.

Bu kavramı tarif etmek için "Birikmiş gerilimleri boşaltmanon en iyi yolu" der görmek kitabının Portekizli yazarı jose saramago. Haklı da zaten. taraflar arasında Konuşulmayan gerilimler patlamaya hazır elektrik trafosuna benzer zira.

Arapça 'fasl' kökünden gelir. Yine aynı kökten gelen 'tafsil'den türeyerek mufassal sözcüğüne dönüşür. Salt anlamı ayrıntılı, geniş biçimde olan bu sözcük Osmanlı mali terminolojisinde arazi sayımlarının başlıca kaydı olan tahrir defterlerinin en büyük kalemi için kullanılmıştır. Diğer kalemler ise 'icmal' ve 'evkaf' defterleridir.

Mesela adana, Ankara, bursa (Hüdavendigar) vd. Sancakların mufassal tahrir defterleri 15. ve 16. yüzyılda ait olduğu bölgenin mali, idari ve sosyal tarihi hakkında eşsiz bilgiler verir.