Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
emelkocaBu üye YazarBu üyenin profil sayfasına git |
|
|||||||
|
Kendim evde kedi beslemek şöyle dursun, evinde kedisi olan bir eve misafirliğe gittiğimde, havada uçuşan ya da oturduğum kanepenin üstüne yapışmış durumda olan kedi tüylerini gördükçe, o kedinin yemek yenen masanın üstünde, yatakların üstünde gezindiğine şahit oldukça rahatsız olurum, eve gelir gelmez giydiğimiz bütün kıyafetleri makinaya atarım. Gönülden sevince göz katlanıyor anlaşılan, kedi besleyen kişiler rahatsızlık duymuyor, saygı duyuyorum ancak bana göre değil. Ben Sokakta yürürken gördüğüm kedileri, gözümle sevmeyi seviyorum. Hoş, Bazıları anında kaçıyor, çok ürkek oluyorlar. kedilerin gözünden insanlar nasıl gözüküyor acaba, bizi nasıl algılıyorlar, neden hemen kaçıyorlar? Bu sorunun cevabını hep merak etmişimdir.
1. | ramazanaksoy | |
2. | Mustafa1652 | |
3. | engineer_0666 | |
4. | cilginturk71 |
Takip edilen yazar yok. |
21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |