Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
emelkocaBu üye YazarBu üyenin profil sayfasına git |
|
|||||||
|
Arsa, ev almak ve bireysel emeklilik sistemine girmek gibi maddi anlamda ya da küçük yaştan itibaren kitap okuyarak, genel kültürünü geliştirerek, iyi eğitim alarak kişinin kendini yetiştirmesi ile manevi anlamda ya da sağlıklı ve dengeli beslenerek, sigara içmeyerek, spor yaparak sağlık anlamında, kişinin uzun vadade refah seviyesi daha yüksek bir hayat sürmesini sağlayan, kişinin hayatına değer katan her türlü eylem ve aktivitedir.
Kişinin doğru bildiği şey farkında olmadan değişmişse ve kişi güncel bilgiye sahip değilse ya da baştan yanlış bilgi edinmişse, bir başkası ile bildiklerini paylaştığında ve söylediklerinin aksi olduğu anlaşıldığında kişinin düştüğü durum.
hayatın düzeninde, gidişatında radikal kararlar alarak, eskiye sünger geçip, yeni bir yola girmek. Rüzgarı da arkasına alırsa, yelken kişiyi güvenli limanlara götürebilir.
Gülmek normalde insanı sempatik yapar, hem yüzü güler hem de gözleri. ancak sinirden gülen insanların yüzünün aşağısı gülerken, yukarısı gözlerinden ateş topu fırlatır. bu tür durumlarda bu kişinin gazabına uğramamak için ya nefes bile almadan sessizce sinirinin geçmesini beklemek ya da kişinin yanından tamamen uzaklaşmak gerekir.
Bugün günlerden, bezelye. Geçen sene pandemiden dolayı bezelye sezonunu kaçırdığım için bu kış buzlukta bezelyesiz geçti. Bu sene tarihin tekerrür etmemesi adına, bugün pandemiden dolayı yolunu unuttuğum pazar yerine uğrayıp 10 kilo bezelye aldım. 3-4 saattir bezelye mesaisi yapıyorum, itina ile kabuklarını ayıklayıp tanelerini çıkardım, yıkadım, kuruması için bezlerin üstüne serdim, şuan kuruyorlar. Daha paketlemesi var. Boşuna demiyorlar emek olmadan yemek olmaz diye.
1. | ramazanaksoy | |
2. | Mustafa1652 | |
3. | engineer_0666 | |
4. | cilginturk71 |
Takip edilen yazar yok. |
21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |