Türkiye'nin memur portalı

Kaybolmasın diye bir yere saklayıp, sonra o sakladığım yeri unutmak suretiyle ortadan kaybolan eşyaların başına gelen durumdur. Lisedeyken kullandığım sarı renkli uzun rotring kalemim(şimdi onlardan üretilmiyor), üniversite sınavına da onunla girmiştim, hatırası var diye gözüm gibi saklıyordum ancak on yıl önce sakladığım kalem kutu kaybolunca kalemimi yitirdim, hala hatırlayınca üzülürüm. Eşyalarına ve hatıralarına düşkün insanlar için bunları kaybetmek gerçekten de belli bir dönem, yas sebebi olabiliyor.

Belli olmayacak kadar eski bir tarihte; ucu açık bir şekilde çok çok eski zamanlarda gerçekleşen olayları betimler.

Biz mi koronovirüsü delirteceğiz yoksa koronavirüs mü bizi delirtecek; az kaldı, yakında öğreniriz.

Herhangi bir maddenin, eserin ya da ürünün şekil ve içerik bakımından farklılıklar barındıran örneklerinden her biri; farklı varyasyonların sonucu ortaya çıkan çeşitlilik.

Uluslararası uçak yolculuklarına ciddi bir sınırlama getirilmediği sürece, bu farklı ülkelere ait mutasyona uğramış virüsler, ülkemize elini kolunu sallaya sallaya girer de çıkar da.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.