Türkiye'nin memur portalı

Anadolu insanının, Doğada meydana gelen olağandışı bir takım olaylara dayanarak, sebep-sonuç ilişkisi kurma ve çıkarımda bulunma şekillerine verilebilecek örneklerden sadece biridir. Tabi ki ayva rekoltesinin yüksek olduğu senelerde, kışın hava sıcaklığının düşük seyretmesi gibi bir durum yoktur ancak meteoroloji bilgilerinin yaygın olmadığı yıllardan kalma, tamamen tecrübe ürünü olarak geliştirilen bu tür sözlere de kulakları tıkamamak gerekir.

Empati, toplumumuz insanı tarafından nedense hep karşı taraftan beklenen, hep başkalarının bize karşı yapması gereken bir ödevmiş gibi algılanan, bir duygu ve davranış içselleştirme durumudur. Hayatında en yakını da dahil, başkalarına karşı hiç empatik olmayı becerememiş kişilerin, ısrarla çevresindeki kişilerden kendisine karşı empati duymalarını beklemesi tam anlamıyla bir çelişkidir.

Nasıl ki kendine saygı duyulmasını bekleyen kişinin, önce çevresindekilere saygı duymayı bilmesi gerekirse; Kişinin önce kendisinin empati duymayı öğrenmesi gerekir. Empati, Genelde de işlenen bir kabahat veya yanlış bir davranış sonucunda, "hadi kendini benim yerime koy, sen olsan ne yapardın, aynısını yapmaz mıydın" şeklinde manipüle edilerek, yanlışa kılıf uydurma çabasının malzemesi hâline getirilmeye çalışılır. O yüzden günümüzde tam anlamıyla, doğru bir şekilde empati kurmak veya kurmaya çalışmak mümkün olmuyor. Ayrıca çünkü çoğu insan, olaylar ve durumlar karşısında kendi duygusunun farkına bile tam anlamıyla varamayıp, varsa bile yanlış aksettirip, etrafına doğru duygu aktarımında bulunamadığı için empati kurmak zorlaşabiliyor.

Hiçbir şeyde aşırıya kaçmamak gerektiğini, herşeyin ölçüsüyle yapıldığında doğru ve güzel olduğunu, abartıya kaçılmaması gerektiğini ifade eder.

Sevginin, hüznün, yemenin, uyumanın, konuşmanın, ilginin hatta çalışmanın, hayattaki hemen hemen herşeyin belli dozda olması durumunda, kişiyi ve çevresindeki insanları olumlu etkiler, doz aşımında ise sıkıntılar yaratabilir. bir şeyi başarma isteği normal düzeyde olduğunda "azim", aşırı düzeyde olduğunda "hırs"; karşı cinse duyulan ilgi normal düzeyde olduğunda "sevgi, aşk", aşırı düzeyde olduğunda "saplantı"; kendine güvenme ve inanma normal düzeyde olduğunda "özgüven", aşırı düzeyde olduğunda "kibir, ego ve ukalalık" şeklinde tanımlanır, bunlar gibi pek çok örnek azının karar, çoğunun zarar olduğu durumlara uyar.

Ablalıktan teyzeliğe terfi edildiği, beyinsel ve fiziksel aktivitelerin yavaşlamaya başladığı, biyolojik saatin daha hızlı ilerlediği, davranışsal olgunluk düzeyinin tavan yaptığı yaşlardır. Her yaşın ayrı bir güzelliği olduğuna inanan biri olarak, Son demlerini yaşadığım otuzlu yaşların akabinde, kırklı yaşların neler getireceğini ya da götüreceğini, allah ömür verirse bizzat yaşayıp, göreceğim.

Ag simgesine sahip, 47 atom numaralı ve 108 atom ağırlıklı, yoğunluğu 10,5 g/ml olan, periyodik cetvelde 5.periyot 1 b grubunda bulunan, bileşiklerinde +1 değerlik alan bir metaldir. ayna yapımı ve fotoğrafçılık başta olmak üzere pek çok alanda kullanılan gümüş, altın ve platin grubu metalleri ile birlikte değerli elementler sınıfına girmektedir.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.