Türkiye'nin memur portalı

Bazısı için "göz" ile bazısı için "kalp" ile yapılan eylemdir.

Bir süredir varlığı ülkemizde de yoğun bir şekilde hissedilen, bir ürüne/hizmete sahip olanın, ortam şartlarını bahane ederek, ürününü/hizmetini normalin çok üstü fiyatlarda ürünü/hizmeti satın almak isteyen kişilere sunmaya çalışma çabasıdır.

Eğer devlet tarafından sıkı bir denetim ve caydırıcı cezalar da yoksa ya da başka bir deyişle fırsatçıların fırsatçılık yapmasına fırsat verilirse, gözünü para bürümüş bu insanlar, fiyatlarla istedikleri gibi oynamakta, vatandaşın alım gücünü yoktan yere zora sokmaktadırlar.

Örneğin tam da öğrencilerin barınma sorununu çözecekleri, ev aradıkları şu dönemde 2-3 bin liralık kiralık evleri 8-9 binlik rakamlara çıkaran ev sahipleri konunun öznesi durumundaki kişilerdir. Ya da sıvı yağ tedarik edilen rusya'da savaş çıktı, anında bizim market raflarındaki yağ fiyatları 3'e 4'e katlandı. Günümüzde tek etken olmasa da yine de bir etken olan fırsatçılık yüzünden, hayat pahalılığı zirve noktasındadır.

Öğretmenler için haziran ayının ortası itibariyle başlayıp, ağustos ayının sonu ile birlikte biten, yaklaşık 2,5 aylık bir süreci kapsayan, yeni eğitim-öğretim yılı için olabildiğince enerji toplayıp, negatifliklerden arınıp, hem bedenen hem de ruhen dinlenmeye ayrılması gereken vakittir. Öğrenciler için ise hiç bitmesini istemedikleri, okul, ders ve sınavlardan uzak kalarak kafalarını belli bir süreliğine dinledikleri zaman dilimidir.

Kitap okunarak, film izlenerek, varsa hobilere vakit ayırılarak, hele ki denize erişim varsa deniz kenarında zaman geçirilerek, doğa ile iç içe olarak verimli ve etkin bir tatil dönemi geçirildiğinde, akabindeki okul dönemi de çok daha rahat olacaktır.

Daha fazla emek verilmeyeceğinin, misyonunun tamamlandığının, "artık yapabileceklerimin son noktasına geldim" demenin ifadesidir.

Olumsuz giden bir işi olumluya döndürmek için yapılabilecek son hamle; Bir şeyi başarabilmek/düzeltebilmek iyi değerlendirilmesi gereken son fırsattır.

Bu son şansı doğru ve dikkatli kullanmak gerekir, çünkü köprüden önceki son çıkıştır, geri dönülmez noktadır, bir daha istense de yeni bir deneme yapma fırsatı ele geçmeyecektir.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.