Türkiye'nin memur portalı

Umut, atmosferi kaplayan oksijen gazı gibidir; yerküreyi örten toprak tabakası gibidir; dünyanın dörtte üçünü oluşturan su gibidir. 4,5 milyar yaşındaki dünyanın doğal kaynakları daha bitmemişse, ortalama ömrü 60-70 yıl olan bir insanının umudu nasıl bitsin? bitti dense de bitmez, ancak zamanla kırılan umutlar başka yönlere evrilir; umut hep olur.

Hatalarıyla, sevaplarıyla benliğinin farkında olan kişilerin,kendini üzecek ve sıkıntılı durumlara soktuğunda kendisinden özür dilemeyi bildiği gibi kendisini mutlu edecek, güzel anlarda, başarılı olduğunda, bir sorunun üstesinden geldiğinde kendisine teşekkür etmeyi de bilmesi gerekir. Nihayetinde içsel özür ya da teşekkür, kişinin kendisiyle barışık olmasına bakıyor.

Kendi değerini tam anlamıyla bilen insanların, başkalarının kendilerine biçtiği değeri umursayacaklarını sanmıyorum. Ancak kişi baştan kendi değerinin farkında değilse, zaten en temel mücadelesi kendisiyle olacaktır.

Farkında olmadan, hiç tanımadığı kişilere hatrı sayılır iyiliklerde bulunan, hatta hayati önem taşıyan desteği sunan, kişinin hayatında olumlu yönde katkıları olan, karşılıksız iyilik yapma güdüsü yüksek, isimsiz kurtarıcı kişilerdir. Bazen kan bağışında bulunan bir kişi, bazen maddi desteğe ihtiyaç duyan öğrencilere burs sağlayan bir hayırsever, bazen de deprem, sel, yangın gibi afet zamanlarında kurtarıcı ekiplerde yer alan görevliler birer gizli kahramandır.

Dünü dünde bırakıp, yarın ne olacak diye kaygılanmadan, şimdiki zamanı en üst düzeyde iyimser, mutlu ve huzurlu bir şekilde geçirmeye çalışmaktır.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.