Türkiye'nin memur portalı

Çanakkale'de bir haftalık bir çalıştaya katılmıştım yaklaşık 10 yıl önce. Bu sırada bir öğleden sonra tüm grubu büyük bir otobüse doldurup, adım adım Çanakkale'nin tarihi yerlerini, duyulmamış hikayeleri anlatarak gezdirmişlerdi. Her gittiğimiz yerden tarih fışkırıyordu. Bu büyük savaşı anlayabilmek ve gerçekten hissedebilmek için yerinde görmek ve dinlemek gerekiyormuş. O kısacık süre bana yetmedi. Siperlerden tutun, nusret mayın gemisine kadar her bir noktayı tek tek, daha uzun süre ayırarak tekrar görmek istiyorum. Milli mücaledemizin en önemli zaferi olan bu savaşta canlarını veren, şehit olan tüm askerlerin ve vatanseverlerin ruhları şad olsun.

Yüksek motivasyon gerektirir, motivasyon düşmeye başladığı an "vazgeçsem mi, bıraksam mı artık, yapamayacağım galiba" düşünceleri beyni kemirmeye başlar. İçsel itici güç tekrar harekete geçerse bu duyguların esiri olmadan çabalamaya, emek sarf etmeye devam edilir. Zorlu işler karşısında başaralı olmak, sabrı ve pes etmemeyi gerektirir. Birşeyi istemek, hem de çok fazla istemek pes edilmemesini sağlar, istek yitirildi mi tehlike çanları çalmaya başlar.

Her film her kişide aynı etkiyi yaratmaz. Kimisinin muhteşem bulduğu filmi, kimisi bu muymuş yani der, burun kıvırır. O yüzden öneri ya da imdb puanı üzerinden film izlemek her zaman olumlu sonuçlanmaz. İmdb puanı yüksek olduğu hâlde, hiç beğenmediğim bir film üzerine, kimler veriyor bu filmlere bu puanları diyip, o gün bugündür imdb den ben de puan veriyorum izlediğim filmlere. Tabi çoğunlukla kore film ve dizilerine. The tiger (daeho) ve şeytanı gördüm (ı saw the devil) yüksek çıtalı kore filmlerinden ilk aklıma gelenleri. Tavsiye edilir, pişman olmazsınız.

Normalde çok para harcamam, tutumluyumdur. Ancak mevzubahis çiçeklerim olduğunda paraya kıyarım. Saksı, toprak, bitki vitamini vb. Ucuza kaçmam. 50'ye yakın çiçeğim vardır, ancak hâlâ gözüm çiçek satan tezgahlarda. Başkalarında Görüp de daha bende olmayan birkaç çiçek var aklımda. Onlara denk gelirsem, İlk gördüğüm yerde, ne kadarsa fark etmez, hemen alacağım. Tam da bahar geldiği için, dışarı ne zaman çıksam, kafamı çevirdiğim yerde çiçek satan tezgah görüyorum. Bazen kendimi tutuyorum ancak çoğunlukla tutamıyorum, alıyorum. Küçük odamı şuan ele geçirmiş durumdalar.

En çok izlediğim kanal olan Power fm saçmasapan bir kararla dijital ortamlarda yayın yapmaya başlayıp, tv de izleyemediğimden beri türk müzik kanallarına terfi etmek durumunda kaldım. Bir iki gündür, cenk eren'den "sar be" adlı şarkı çalıyor, dikkatimi çekti. Yılların şarkıcısı olan, sadece adını bilip, görüp geçtiğim cenk eren'den böyle güzel bir şarkıyı dinleyeceğim aklıma gelmezdi.

Cenk eren diyince aklıma nükhet duru gelir. Zira uzun süre bu ikili birlikte sahneye çıktı. Şuan küsmüşler sanırım.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.