Türkiye'nin memur portalı

Şehirden şehire değişiyor sanırım elektrik tüketimine bağlı olarak talep edilen ücret. Bu ay bize 66 tl gelmiş. Kışın kombi çalışıyorken 100 civarı gelirdi. Aslında sanayi bölgesinde oturuyorum, bu nedenle elektrik birim ücretleri diğer bölgelere göre daha pahalıymış diye duydum, ne kadar doğru bilmiyorum.

Ancak ben elektrik tüketimine özellikle dikkat ederim. Lambalarımız normal beyaz ışık veren ampul, haftada iki kez bulaşık ve çamaşır makinası çalışır(o da genelde en ucuz saatler olan akşam 9 dan sonra), ütü çok lazımsa hafta bir, fırında öyle en fazla haftada bir ki bazen çalışmaz.

Az enerji tüketip, çok elektrik faturası geliyorsa sayaçlarda bir sıkıntı olup olmadığı kontrol edilebilir, evde gereksiz enerji tüketen sürekli çalışan bir cihaz var mı, ona bakılabilir ya da elektrik idaresinin birim kw başına biçtiği değer başka şehirlerle karşılaştırılabilir.

Yaptığı davranışın yanlış olduğunu ve özür dilenmesi gerektirdiğini düşünmeyen, sırf dilinde, "özür bile dilemedi" demesinler diye sesi içine kaçarak, zoraki özür dileyen, burnundan kıl aldırmayan özellikteki insanlardır. Hatta kuvvetle muhtemel, o zoraki dilenen özrün acısını çıkarmak için, uygun bir ânı kollamayı da kafasında planlayan kişidir.

Özellikle uzun yol yolculuklarında hemen önünüzde seyreden bir kamyonun arkasında yazan ilginç, manidar, buram buram arebesk kokan yazılar arabadaki kişiler arasında, anlık da olsa konuşma konusu olabiliyor; hele ki ilk kez karşılaşılan bir yazı ise.

Bir şeyin olacağını öncesinde hissedip, akabinde gerçekleştiğine şahit olmak, bir nevi ermişlik, mâlum olmak, önsezidir. Hiss-i kabl-el vuku, dilimize arapçadan geçen, Çok sık kullanılmayan, naftalin kokan bir ifadedir.

Telefonu bozulmadıkça ve çalışmaz hâle gelmedikçe telefonunu değiştirmeyen, yaklaşık 20 yılda üçüncü telefonunu kullanan biri olarak hiç böyle bir imtihan yaşamadım. Eski modeli çok kullanıp, çok alışmadıkça, yenisine uyum da çok zor olmuyor.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.