Türkiye'nin memur portalı

Aşırı rüzgarlı ve yağmurlu havalarda şemsiye kullanmak, şemsiyeyi tehlikeli bir silaha dönüştürebilir. Özellikle şemsiyenin uç kısmındaki teller beni hep ürkütür, gözüme batacak hissi verir. O tellerin ucunun açıkta olmadığı, bir aparatla kapatıldığı şemsiyeleri tercih etmekte fayda var. Çok rüZgarlı havada şemsiyeyi kontrol etmekle uğraşmaktansa, kapatıp, kaderine razı olup, ıslanmak daha iyidir.

Bu sabahki ana sayfada yer alan habere göre; ibn haldun üniversitesinde rektör danışmanı ve iletişim fakültesinde öğretim üyeliği görevi yapan bir kişi, atık toplayıcılar için " çöp toplayan bireyler insandır, yaratandan dolayı severiz. Ama yaptıkları iş asalaklıktır, onu da ancak asalak savunur" şeklinde paylaşımda bulunmuş. Tepki gelince de yine benzer ifadelerine devam etmiş.

Ya bu rektör danışmanı kişisi "asalak" nedir, kime denir, bu basit kelimenin anlamından haberi yok Ya da kendisi okumayla cehaletin giderilemediğinin canlı kanıtıdır. Hayatında bir kere atık toplayan kişileri, işini yaparken izlemiş midir acaba. Hele ki şu pandemi şartlarında o çöp konteynerlarının içine girip, tek tek karıştırıp, çöpleri tasnif edip ayrıştırmak ve o koca çuvallara doldurup taşımak, böyle emek isteyen bir iş nasıl asalaklık olur ki? Bu kişilerin, ülkedeki geri dönüşümün çarklarından birini oluşturduğunun da farkında değil herhalde. Talihsiz bir açıklamadan başka bir şey değil maalesef.

Evet bir karadenizli olarak bu havaları çok iyi biliriz, ancak nerdeyse bir haftadır gökyüzünde gri bulutlardan başka bir şey görmedik. Bu gri bulutlar başka yerlere gitmiyor anlaşılan, çöreklendi bizim şehrin üstüne. Yağmur da bıraktıkları yok. Bir yerlerden bir alçak basınç ya da yüksek basınç akımı gelse de dağıtsa şu bulutları. Benim bile içim karardı, başım ağrıdı ki ben severim aslında böyle havaları, ancak anladım ki bir yere kadar. İnsan gökyüzünde mavi bir bulut ve ucundan köşesinden güneşi görmek istiyor.

Haftanın Diğer altı günü yapılan kahvaltıyla karşılaştırıldığında, haftasonu olmasının verdiği rahatlıkla, kahvaltılıkların boğazdan daha bir aheste aheste mideye indirildiği, sohbetlerin edilebildiği, çayın demini daha bir güzel aldığı, çeşidin daha çok tutulduğu, keşke her gün pazar olsa dedirtecek cinsten bir kahvaltıdır.

Kilo verme yöntemleri çok basittir ki, kontrollü yemek yemek ve fiziksel aktivitede bulunmak. Bence esas olan kilo vermek değil, verilen kiloyu koruma yöntemlerini uygulamaktır. Zira verilen kilolar, dikkatli olunmaya devam edilmezse, nasılsa verebiliyorum diye gevşenilirse, tez elden geri alınır.