Türkiye'nin memur portalı

Kendi kendini bitirmeye yemin etmiş hâl ve hareketler içinde olan şarkıcıdır.

Memleketi kuzeyde yer alan, bu nedenle sıcak iklim insanı olmayan insanlar için, yazın sıcağına bir yere kadar dayanıp, ensesine şapır şapır ter damlaları düşmeye başladığında "nerde o soğuk kış günleri" şeklinde sesli olarak dillendirilen özlem türüdür. (Tabi doğalgaz faturularından bağımsız olarak vuku bulan bir özlemdir.)

Özellikle kurak geçen yaz mevsiminde tarlasından ürün, bahçesinden meyve-sebze almak isteyen üreticilerin dört gözle beklediği meteorolojik olaydır. Ancak metrekareye bir saatte, bir yıllık yağış düştüğünde bu sefer fayda değil, zarar getirir, tüm bağ bahçe telef olur. Sıcaklardan buharlaşmak üzere olan şehir insanı için ise havadaki nemi düşürerek, kısa süreliğine de olsa nefes alma fırsatı sunduğu için yazın yağan yağmur gibisi yoktur.

İletişim araçlarının bu denli arttığı günümüz şartlarında, insanların bu araçları bir takım sebeplerle doğru ve etkin kullanamaması sonucu insanların birbirini doğru anlayamaması, önyargılar oluşturması ve kişilerin kendilerini, duygu ve düşüncelerini istedikleri gibi ifade edememesi şeklinde ortaya çıkan insan ilişkilerini zedeleyen bir sorundur.

Çocukluk çağından itibaren anne-baba arasındaki iletişim bozukluğu ile büyüyen bir bireyin ileri yaşlarda çevresi ile sağlıklı iletişim kurabilmesi için daha büyük bir çaba göstermesi gerekiyor. Bu nedenle bu konuda ilk başta ebeveynlere büyük iş düşüyor. Zaman içersinde, okul, iş ve aile hayatı içersinde kişinin sosyal çevresi arttıkça ve değiştikçe olumlu/olumsuz hayat deneyimleri doğrultusunda iletişim kurma becerileri de gelişir ya da körelir.

mutsuzluğa, içe kapanıklığa, kişinin kendini toplumdan soyutlamasına, Kişiler arası düşmanlığa, kavgalara ve daha pek çok sorunlara sebep olabilecek iletişimsizlik empati geliştirme, hoş görülü olma, değer verme, takdir etme, karşıt görüşlere saygılı olma, genelleme yapmama, bencil olmama, ben ve beden dilini doğru kullabilme gibi olumlu davranış özellikleri geliştirilerek aşılabilir.

Konuşurken, yazarken ya da isim koyarken türkçe kelimelerin arasına ingilizce, almanca gibi farklı dillerde kelimeler sıkıştırmak suretiyle, kendince "yabancı dil biliyorum" mesajı vermek isteyen insan davranışıdır.

Özellikle internet ortamında, sanal konuşmalarda gençler arasında giderek artmaktadır. Son yıllarda artan kore ilgisinden dolayı, ingilizce kadar yaygın olmasa da korece kelimelere de rastlanılmaktadır.

"sonuçların doğruluğunu henüz kontrol etmedim" demek yerine "sonuçları henüz check etmedim" ya da çocuğunun ismini aslan koymak yerine "leon" koymak sadece birer örnek. Bu arada bu başlığı açmama sebep olan olay, evimin yakınlarındaki boş bir dükkanda yeni bir yer açıldı. Üstünde kocaman bir ad soyad ve yanında daha küçük puntoyla "beauty center". Güzellik merkezi dense ne olurdu acaba? Beauty center yazınca daha mı havalı oluyor, hayır, bence komik oluyor.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.