Türkiye'nin memur portalı

Hiçbir şey olmadıysa da kesin birşeyler oldu sözünü anımsatan başlık.

Göründüğü gibi olmayan birşey varsa, nasıl görünmesi gerektiği hakkında doğru bilgi verilmesi gerekir. Yoksa görünen neyse ona göre hüküm vermek durumunda kalınır. Gizli saklı şeyleri sevmem, nihayetinde dedektif değiliz ki ipuçlarını takip edip de görünenin arkasındaki görünmeyenlerin peşinden koşalım. O yüzden bazı şeyleri, özellikle de önem arz eden hususları görünür kılmak önemlidir.

Aşıklar caddesi, Sinop şehir merkezinde, şehir kütüphanesi ile başlayan, içinde parkın, çay bahçelerinin de bulunduğu, sahil boyunca dümdüz uzanan en meşhur yeridir. çocukluğumun geçtiği yerdir. Şimdilerde, yani 25-30 yıl ardından, peyzaj çalışmaları ile çok daha canlı, süslü, ışıl ışıl bir yer olmuş. Ancak o yollarda yürürken çocukluğumu anımsamaktan, etrafı izleme fırsatı bulamadım bile. Sinop merkezi gezmeye giden herkesin yolunun geçtiği bir yerdir. Memleketim diye demiyorum ama her metrekaresi ayrı güzeldir.

Meğer işin sırrı sıcaklığı kontrol etmekteymiş. Parmağın dayanacağı sıcaklık o kadar subjektif bir değerlendirme ki ben işin bu kısmında sorun yaşıyormuşum. Zira benim parmağımın dayandığı sıcaklık eşiği oldukça yüksekmiş. Artık Yoğurt mayalamak, Bir yılı aşkın süredir, bana göre çok daha düşük sıcaklıkta başarı ile gerçekleştirdiğim bir işlem halini almış durumda. Ev yoğurdu gibisi yok. Zaten bir kere ev yoğurdunu tadınca bir daha hazır yoğurt alma ihtiyacı hissetmiyorsunuz.

Sizin o kişiye yaptığınızı o kişi size yapmıyor anlaşılan. Eminim o kişi sizin yazdıklarınızı okumuyor bile. Son kez yenileyeceğim, dostane tavsiyem, görmezden gelin, yazmak istediklerinizi yazın, geçin. Boşu boşuna hem kendinizi, hem de sözlük ortamını geriyorsunuz.

Allah için sözlüğün geldiği şu dönemde puan alsa ne, almasa ne? Puan nedir? Komik olmayın. Önce Puanın önemsizliğini bir kabul edin. Birinci olana madalya takmıyorlar. İki yıldır sözlükteyim, rahatsızlık duyduğunuz durumla ilgili hiç böyle bir şikayet görmedim. Aynı anda sözlükte aktif olan yazarların aynı konuya peşi sıra yazmasından daha doğal ne olabilir ki? Kimse, kimsenin şahsına yönelik bir hakaret ve imada bulunmadığı sürece isteyen istediğini yazar, kimse sözlüğün ev sahibi değil ki. Abarttığınızı düşünüyorum.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.