Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
emelkocaBu üye YazarBu üyenin profil sayfasına git |
|
|||||||
|
Son zamanlarda öğretmenlik yaptığım lisede geçmiş yıllara göre gözle görülür bir artış olduğunu farkettiğim bir durum. derslerle, arkadaşlarıyla, dış dünyayla hemen hemen tüm bağlarını koparmış, tamamen içine kapanık, ulaşılması çok zor kız, daha da çok erkek öğrenciler var. ailesel sebepler, sosyo-ekonomik faktörler, teknoloji bağımlılığı, psikolojik sorunlar gibi nedenlerle daha öğrencilik çağında insan ilişkileri zayıflayan bu gençler, ileride de toplum içersinde yer edinmekte zorlanmaktadırlar.
Ziyafet formatında bir kahvaltı menüsünde yer alan, hele ki hakiki köy tereyağı ve balı ile lezzetine lezzet katan, Çocukluğumuzun efsanevi programı susam sokağında da replik olarak geçen, muhteşem enerji deposu yiyecek üçlemesi.
Buzdolabında yumurta kalmamışsa kahvaltıda ne yiyeceğiz telaşı başlar. Ekmek, zeytin, peynir, reçel olmasa da olur ama yumurta bizim evin kahvaltı öğününün demirbaşıdır. Sucuklusu, patateslisi, baharatlısı, menemeni, bütün kırıp kayısı kıvamında olanı, haşlanmışı vs. günün 7 gününe farklı bir versiyonu pişirilerek güne başlanır, aksi halde o gün geçmez.
1910-1998 yılları arasında yaşamış, raşamon, seven samuray, dersu uzala, ikuru, yojimbo, kagemusha ve ran gibi ödül kazanmış ve adı öne çıkmış toplamda 30 filmin yönetmenliğini yapmış japon film yapımcısı, film yönetmeni, senarist.
Özel araç kullanılmadan yapılan yolculuklarda, belli bir noktadan düzenli bir güzergah yolu ile belli bir noktaya varmak için kullanılan, otobüs, münibüs, dolmuş, tren, tramvay, vapur, uçak vb. ulaşım araçlarının genel adı.
1. | ramazanaksoy | |
2. | Mustafa1652 | |
3. | engineer_0666 | |
4. | cilginturk71 |
Takip edilen yazar yok. |
21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |