Türkiye'nin memur portalı

Lisede öğrenciyken kullandığım, rotring'in ilk orijinal kalemlerinden olan, 0,7 uçlu kalemim. Kaybolmasın diye sakladığım yerden kayboldu. Sanırım sakladığım yeri unuttum. Hâlâ aradan yıllar geçmesine rağmen, aklıma geldikçe acaba kalemim nerdeydi diye düşünür dururum.

Olmak fiili ile birlikte, normalde aksi bir fikre sahipken, yaşanmış tecrübelerle, kişisel fikrinin değişmesi sonucu, karşısındaki ile aynı fikirde buluşmak; kendi düşüncesinin yanlışlığını kabul edip, karşısındakinin dediğine inanmaktır.

Sözlükle ilk tanıştığımda(geçen şubatın son günü) beyaz olan arka plan rengi, mart ayında kırmızıya dönüştü, yaklaşık bir aylık bir süre sonrasında şuanki renk olan maviye döndü, uzuuunnn süredir de bu şekilde. Mavide karar kılındı sanırım. Ancak başka birkaç renk daha görse miydik acaba? Ya da arka plandan sorumlu olan kişi departman mı değiştirdi de uzun süredir bu şekilde, mavide kaldık, zamanla göreceğiz.

Küçük, yavaş ancak kendinden emin bir şekilde aşama kaydederek, gelişim göstererek hedeflenen noktaya ulaşmaya çalışmak, başarılı olmaya çalışmaktır. Böylece, hata yapma riski de en aza indirgenmiş olunur.

Boy/kilo endeksim son 20 yıldır değişmeyince, ister istemez yıllardır, rahat ve kullanışlı gelen kıyafetleri, kıyafette bir yıpranma olmadığı sürece giyebiliyorum. Ancak son bir kaç yıldır özellikle kışın, favorim olan boğazlı kazakların ve kaşe pantalonların yerine; oversize oduncu gömleği, tayt kombinlerinin rahatlığını keşfedince en sevdiğim kıyafetim, battaniye gibi sarıp sarmalayan oduncu gömleklerim ve altına giydiğim kışlık taytlarım oldu.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.