Türkiye'nin memur portalı

Kişi yaptığı hatanın başkası tarafından da yapıldığını görünce, büyük ihtimalle "bu hataya düşen bir ben değilmişim, işte başkaları da bu hatayı yapabiliyormuş" düşüncesinin verdiği rahatlıkla, sanki o hatayı kendisi de yapmamış gibi, kendini hatanın dışında görüp, başkalarını verip veriştirir. Bu ancak Kendisiyle barışık olmayan insanların bulunabileceği bir davranıştır.

Kasiyer ürünleri tek tek okuturken, ben de seri bir şekilde paketleme telaşındayken, daha kasiyer ücretin ne olduğunu söylemeden, sıradaki kişinin hemen tepemde dikilmesi en nefret ettiğim şeydir hele ki şu pandemi sürecinde. Çoğu insanın sırada beklemeye tahammülü ve sıradaki kişinin hakkına saygı gösterme âdeti yok maalesef.

Gönlünün içine sevgi ışığının sızması, içinin cız etmesi, duygusal yoğunluğun en üst mertebeye çıkması ve yaşanan karmaşık duygu seli sonrası, yüreğin mutluluk ve umutla dolmasıdır.

Kalbi çok kolay kırılan, oldukça hassas, çabuk incinen, naif ve duygusal yapıda olan, o yüzden pamuklara sarılıp sarmalanması gereken kişiler için kullanılan bir benzetme.

Gece erkenden yatmak yerine, uyku vaktinden çalarak, geceyi gündüzden kalan işlere devam etmek ya da gündüz yapamadığı şeyleri yapabilmek için kullanan, bünyesi az uykuyla idare edebilmeyi öğrenmiş kişi.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.