Türkiye'nin memur portalı

Sevdiğimiz Bir kişi ile vedalaşırken söylenen, aslında ayrı ayrı peş peşe sıralanabilecek pek çok güzel temenninin (mutluluk, sağlık, huzur, iş ..) hepsini birden içinde barındıran, bir daha görüşemeyecek olmanın hüznü ile kurulmuş, samimiyetin göstergesi olan söz kalıbıdır.

Özellikle öğrencilerin anı ve yıllık yazılarında da final cümlesidir.

Şifalı ot diyince ülkemiz bir cennet. Bilmiyorum diğer ülkelerde de bizim ülkemizde olduğu gibi dağ, tepe gezsek böyle çeşitlilikte bitki zenginliği bulabilir miyiz.

Yaklaşık 4-5 yıl önce, kayınvalidemin ütüsünde ütü yaparken kolumu yaktım, kayınvalidem hemen telaşa gerek yok diyip, şişe içinde bitkisi de olan el yapımı bu kantaron yağını çıkartıp, bir kaç gün koluma sürdü. Yanıklara iyi geldiği bilinen bir bitkiymiş. Özellikle anadolu insanı bu tür şeyleri kesinlikle daha iyi biliyor. Yanık evet iyileşti ancak ufak da olsa dirseğimde izi kaldı.

Elektronik iş ve işlemlerimin hemen hemen hepsini tablet üzerinden yürüttüğümden, mause yerine parmaklarımı kullanarak yazıyorum; bu nedenle bileğimden ziyade parmak ucum kızarabilir.

Hasbihâl etmek, iki dostun, yakın arkadaşın karşılıklı sohbet etmesi, dertleşmesi, duygu ve düşüncelerini paylaşmasını ifade eder.

Hele ki gençlikte bile sadelikten yana olan kişiler için orta yaşlılıkta fazlalıklarından hepten kurtulup, karmaşadan uzak, azlık ve özlük dengesini iyi kurmuş bir hâlde, hayatı daha dingin yaşama durumudur.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.