Türkiye'nin memur portalı

Belli bir konunun değerlendirmesini yapmak için hazırlanan mini sınavların genel adıdır.

Ana sınav öncesinde belli periyotlarla uygulanan quizler sayesinde, grubun neyi ne kadar öğrendiği, nerelerde eksik oldukları tespit edilip, bu eksiklikler giderilerek esas sınavdan daha yüksek not almaları sağlanabilir.

Yeni türkü - yağmurun elleri

Aşırı soğuk havalarda soğuğa karşı açıkta kalan ellerin, buruşup, çatlayarak kanamasına yol açacak kadar ciltte tahribata yol açan rahatsız edici bir durumdur. Ellerin üzerinde küçük küçük kan pıtırcıkları oluşuyor ve o kan pıtırcıkları patlayıp, ellini kullandıkça elin üstünde dağılıyor. Her kış başıma gelirdi ancak son birkaç gün zirve yaptı. Her akşam mavi kutulu sadık nemlendiricim nivea kullanmama rağmen her sabah yine aynı sonuç, ellerim soğuktan kanıyor. Benim gibi kuru ve hassas ciltli insanlar için, yaşam kalitesini düşüren bir durumdur, krem yerine daha etkili bir çözüm geliştirmek gerekiyor.

Mor menekşe, nilüfer'den : bir mahsun mor menekşe, ağlıyor mu ne? Eşimin suratı asıkken, ona takılmak için mırıldandığım ve sevdiğim bir nostaljik şarkıdır.

Benim işim anlatmaktır, öğretmenim ve günde 8 saat kimya anlatırım. Anlatırım da anlatırım o yüzden anlatmak hamurumda var. Hiç susmam, akşam eşim gelir eve, ona gün içinde olanları anlatırım, telefonla ailemle konuşurum, en ince detayına kadar her şeyi anlatırım. İçime attığım, dur bu da söylenmez dediğim hemen hemen hiçbir şey yoktur. O yüzden bana biri sır vermeye kalktığında, yok o zaman söyleme derim, çünkü anlatmadan duramam, biraz karadenizli olmanın da etkisiyle, ketum olmak, içine atıp dertlenmek bize pek uğramaz. Felsefem beni direkt bağlayan bir mevzuu değilse, ben içime atıp, üzüleceğime; karşı taraf duyup da o üzülsün. İnsan kendi kendine biriktirip biriktirip, kendi içine akıtıp, akıtıp en sonunda dolar ve taşar. Kimse bunu kendine yapmamalı, kimse hayatta hiçbirşey için kendini bu denli doldurmamalı. Çevresinde anlatacağı kişiler yoksa, kelimelere dökülemiyorsa, kafasını bu şekilde rahatlatamıyorsa; en azından yürüyüş yaparak, resim çizerek, hobi edinerek kendini rahatlatmanın yollarını bulmalıdır. Herkes değerli ve biriciktir, en önce sevilmesi gereken kişinin kendisidir.

21 yaşından itibaren düzenli iş hayatının içinde olan biri olarak, gençken hiç böyle bir korkunun içinde olmadım. Çalışmak, kendini iş düzeninin içinde kaybetmek, akşam pili bitmiş bir şekilde eve gelip, ertesi gün yine aynı düzenin içinde devam edecek gücü bulmak, benim için cesaret ve azim gerektirici bir durumdu. Üniversite çağında daha çok korktuğum şey ya atanamazsam yani o çalışan insanlar içerisinde olamazsam, Atansam bile doğuda çok zorlanır mıyım, yapabilir miyim, üstesinden gelebilir miyim korkusuydu. Korkunun ecele faydası yok, bu çarkın içersine girildi mi, insan üzerine düşen sorumlulukları yapacak gücü bazen zorlansa da öyle ya da böyle buluyor. İşini severek yapan kişiler için korku yerini, rahatlamaya bırakıyor.