Türkiye'nin memur portalı

internetle beraber hızlı yazışma gereği duyan insanlar çoğalsa da, inatla bütün kurallara dikkat eden ve her bir kelimeyi, noktalama işaretini özenle kullanan insan takıntısıdır. takıntı demeye gönlüm razı değil aslında, sonuçta yanlış ya da rahatsız edici bir durum değil. hatta bazı internet sitelerinde yorumlaşan insanların kullandıkları dil başka bir dilmişçesine yanlışlarla dolu iken, bu insanlarınki göze güzel bile gelir. başkalarına karışmadan, kendi halinde yapılmalıdır tabii.

insanın her konuda konuşabileceği, dertleşebileceği, ilgi alanlarını paylaşabileceği kişileri bulmak amacıyla çeşitli faaliyetlerde bulunmasıdır. bu genellikle bulunulan ortamdaki (okul, iş yeri vs.) kişilerle yakın ilişkiler kurmakla başlar.

belli bir zaman sonra, insanların ilişkilerinin ilk günlerinde yaşadıkları yoğun duyguların azalması neticesinde, iki taraftan birinin diğerine söylediği söz. gerçekten bir tarafın ilgisi azalmış olabilir ve bu durumu belirtmek gereklidir. ama ortada öyle bir şey yokken bu sözü duymak can sıkıcı olabilir. çoğunlukla kadınlar tarafından kullanılır. hemen hemen bütün ilişkilerde en azından bir defa kullanılmıştır bu söz.

insanın asla sahip olamayacağı şeylerle ilgili kurduğu hayaller hakkındaki yorumu. 'hayali bile beni bu kadar mutlu ediyorsa, gerçeği kim bilir nasıldır.' anlamına gelir, aslında keşke gerçek olabilse, keşke hayal olarak kalmasa gibi gizli bir dileği de içerir.

çok sık kullanılan, güzel giden bütün olumlu cümlelerin sihrini bozma yeteneğine sahipken tam tersini de yapabilen bağlaç. arkasına bütün mazeretlerimizi sıkıştırabiliriz, onun görevi budur zaten, bu durum onu hiç rahatsız etmez, alışmıştır, işini seviyordur.