Türkiye'nin memur portalı

genellikle yolculuğa çıkan insanlara yol boyunca başlarına kötü bir şey gelmemesini dilemek amacıyla kullanılan söz. gerçekten içten dilendiğinde anlamı büyüktür. uzun süre geri dönülmeyecek bir yolculuk ise iki tarafın da hüzünlenmesine neden olacaktır.

kötü bir olay yaşamış, bir yakınını kaybetmiş, acı verici bir anısını hatırlamış insanın hüzünlenmesi ve birdenbire ağlamaya başlaması durumudur. mutluluktan, heyecandan, sevinçten de olabilir bu durum, ama çoğunlukla üzüntü kaynaklıdır. ağlamanın rahatlattığı bilindiğine göre kişi zaten kendisini tutmamalı ve gözyaşlarının yolunu kesmemelidir. ağladıkça rahatlayacak ve acı veren durumun kafasındaki yeri az da olsa küçülecektir.

insan olmaktan ve insan olmanın getirdiği sıkıntılardan, acılardan, bütün olumsuzluklardan sıkılmış insanın, bulutları izlerken bir tanesinin yerine geçip hayattan ve sorumluluklarından kaçmayı istemesi durumudur. sadece bulutları izlerken değil bulutsuz havalarda da kurulan bir hayaldir ki, insan çocuk saflığındaki yüreğiyle bunun gerçekleşmesini ister. yaşamanın ağırlığını taşıyamadıkça artacaktır bu hayal ama bir o kadar da azalacaktır inanç.

özellikle çocukların aileleri ve büyükler tarafından söylenilen öğütleri, saatlerce doğru davranışın ne olduğu üzerine yapılan konuşmaları dinlememesi ve yine kafalarına göre davranmaya devam etmelerini ifade eden durum. genellikle aileler tarafından durum böyle ifade edilir ve bu çocuklar söz dinlemeyen, yaramaz çocuklardır, ne denilse boşadır, anne babaların sinir krizi geçirmelerine neden olabilirler.

yeni doğmuş bebeği görmek, ailesini tebrik etmek, 'allah analı babalı büyütsün' demek ve kızsa pembe, erkekse mavi renkli kıyafetten oluşan hediyeleri vermek amacıyla genellikle kadınlar tarafından, öğleden sonraları yapılan geleneksel eylem.