Türkiye'nin memur portalı

zamanı geçen her şey gibi nostaljik ve hüzünlü bir duygu yaşatacaktır. yazarların birbirini görmemelerine rağmen burada birbirlerini çekiştirmeleri veya iddialı yorumlarını gördükçe yüzümüzde küçük bir gülümseme oluşur. ama bir yandan da şimdi nerede ne yapıyordur acaba diye birbirimizi merak ederiz. ayrıca bu sözlük olduğu gibi başlıklarıyla birlikte kalırsa yıllar sonra başlıklara bakarak geçmişte nelerle uğraştığımızı gözden geçirebiliriz. belki gelecekteki sorunlarımız bugünkülerinden daha farklı olacaktır. bundan otuz yıl önce günümüzdeki birçok şey beraberinde getirdiği sorunlar yoktu. ama şimdi eşya ve kaynaklar arttı. beraberinde getirdiği sorumluluklar da arttı. bir yandan insanlık bozulmaya başladı. insanlar maske takmaya başladıkça güven duygusu daha da azaldı. yokluk zamanında mutluluk vardı. belki de ileride insanlar birbirlerinden bıktıkları için bu kadar yorum yazılmayacak ve herkes kendi köşesine asosyal bir şekilde çekilecekler. ama sonuçta birbirimizi bir şekilde özleyeceğimiz kesindir.

bana geçmişteki bir sözü hatırlatan başlıktır. "dürüst insandan çalarsan sesi çıkmaz, sadece onu üzersin. ama hırsızdan çalarsan ortalığı ayağa kaldırır. çünkü kendi hırsız olan, soyulmaya tahammül edemez."

öğrencilerin okuma hayatları boyunca kendi başlarına veya bir oda arkadaşı bularak kaldıkları evlerdir. bekar evinden farksız bir yapıdadır. temizlik ve havasızlık yok denecek kadar azdır. haftada hatta ayda bir temizlenir. giysi ve eşyaların her biri bir yandadır. bir eşyaları kaybolduğunda bulmaları çok zordur. arkadaşlar bir araya gelip haftasonları ya dışarı gezmeye çıkar ya da evde bir arada pişti, batak vb oyunları oynayarak vakit geçirirler. bulaşık ve çamaşır işleri de ya işten anlayan birine yıkılır ya da mecburen öğrenilir. askerlik koğuşunun bir alt seviyesinden farksız bir ortamı vardır. tetris veya oyun unsuru içeren bir şeyler varsa onlar odanın vazgeçilmezlerindendir. kışın bazen dışarıdan döner, lahmacun veya benzeri yiyecekler getirtilmesi öğrenci evlerine ayrı mutlu bir hava katar. en son işiniz bittiğinde ve arkadaşlarınızdan ayrılma vakti geldiğinde sanki kardeşinizden ayrılıyormuş gibi hisse kapılırsınız. o geçip giden günlerin de ayrı bir tadı vardır.

etrafınızda sigara içenlerin üstüne sinmiş pis zifir ve katran kokusudur. onlar yanınıza yaklaştıkça sizi de rahatsız eder. hele ki kapalı ortamdaysanız veya toplu taşıma araçlarından birindeyseniz nefes almanızı da zorlaştırır. ne acayiptir ki sigara içenler kişiler sigara içmedikleri zaman bu kokudan rahatsız olurlar ama kendileri sigara içerken üzerlerine sinmiş olan o koku kendilerini rahatsız etmez.

'bir şey unutulduğunda ölür' şeklinde söylenmesinin daha uygun olacağını düşündüğüm başlık.