elinde tek kalanı yitirmek istememe sonucu ortaya çıkan durum.
çünkü ölüm öyle bir şey ki; zaman geçtikçe sevdiğin kişilerin yüzünü unutuyorsun, bakışlarını unutuyorsun, ellerini unutuyorsun. resimlerde olmasa da hatırlamakta zorluk çekeceğiz.
tek elinde kalan eşyaları oluyor ve onlara da sonuna kadar sahip olmak istiyorsun. anılarını heybene doldurmaya çalışıyorsun.
yalnız beyhude bir uğraş oluyor. akrabalar geliyor, ölünün eşyaları kalamaz. onları başkalarına vermek zorundasın diye, anılarını toplayıp bir poşete koyuyorlar. fakir olduğuna inanılan kişilere veriliyor ve sen o eşyaların nasıl ne şekilde kullanıldığını bilmiyorsun. belki de kıyamadığın kazağı paspas olmuş ya da soba da köz olmuştur.