Türkiye'nin memur portalı

eskisi kadar önemsenip dikkate alınmamaktır. sevilen insanlar tarafından unutulmak kişinin ruhunda derin yaralar açar. zamanla insanın öncelikleri değiştiği içini değmeyen kişileri unutmak da normal bir durumdur.

geçmişte birçok şey yaşanılıp doyulduğu için insanın hayattan pek birşey beklememesi durumudur. zira gençken insanın birçok seçeneği vardır. herbirini seçe seçe hayatına yol çizer, istediği konumu bulmak için elinden geleni yapar. bir yandan zevkleri uğruna kendini gezip tozma ve eğlenceye verir. arkadaş ortamına doymaz. zaman geçtikçe bunları yaşaya yaşaya bıkkınlık gelir ve etrafındaki kişilerden bıkar, farklı ortamlar arar. yüksek müzik sesini dinlemeye doyamayan insan gün gelir aynı sesten rahatsız olur, yalnız kalıp kafayı dinlemek ister. gençken kendimi yıpratamam diye ince düşünen keyfinden ödün veremeyen insan yaşlanınca klasik müzik eşliğinde cam kenarından dışarıda yağan yağmuru izlemekten keyif alır. etrafındaki diğer insanların da kendisi gibi olduğunu bildiğinden artık fazla birşey beklemez.

günümüzde yusuf'un iffetine sahip erkeklerin kullandığı örnek cümledir.

dışarı çıktığınızda çocukların size 'abi, abla' demeyi bırakıp 'amca, teyze' demeye başladığı zamanlardır. insan bu sözleri duyunca artık çocuklukla birlikte gençliğin de geride kaldığının farkına varmıştır.

yazar olan kişinin kendisini geliştirmek amacıyla yaptığı eylemlerden biridir. birçok yazarda bu durum gerçekleşmiştir. aynı zamanda sözlüğe katkısı olur.