Türkiye'nin memur portalı

kişinin kendini en mutlu ve huzurlu hissettiği vakitlerdir. örneğin yetişkin ve çalışan biri için akşam işten gelip yemeği yedikten sonra yatak odasına çekilip günün stresini atmak amacıyla bilgisayara takılıp istirahat edilen vakitlerdir. halbuki bahsedilen saatler insanın yaşına göre değişir. bir çocuk, genç, yetişkin ve yaşlı kişiler için günün en güzel saati aynı değildir tabii ki de.

günümüzde herkeste bulunan ve hastalık durumuna gelmiş davranış. unutamamalıyız ki insan kınadığı şeyi yaşamadıkça ölmez ve kendisini değiştirmenin ne kadar zor olduğunu bildiği halde başkalarını değiştirmeye çalışır. kendini kusursuz görenler en çok kusurlu olanlardır.

tanrının insanları çifter çifter yarattığı düşüncesine dayanılarak dünyada her insanın aynı görünüşlüsünden bir tane daha olduğu hurafesidir.

ülkemiz için utanılacak bir durum olup böyle şeyleri yaparak ve yapan kişilere ağır cezalar vermeden ortada dolandırıp allahtan mutluluk beklemenin akılsızlıktan başka birşey olmadığı düşüncesindeyim. allah yapan kişiye de bildiği gibi yapsın.

bu sıralarda sosyal medyada gittikçe yayılan röportajdır. vatandaşlara suriyelileri evlerine almaları konusunda sorular sorulmakta ve onlar ilk başta kabul etmelerine rağmen yakından bir suriyeliyi gösterince de kararlarından vazgeçmelerini anlatmaktadır. birçok kişi tarafından alaycı ve komik olarak algılansa da halkımız iyilik yapmayı sever ve gönlünden geçirir unutmamalı ki bu işler birden pat diye olmaz. zamanla hazırlanarak şartlar iyice elverip uygun ortam oluşunca gerçekleştirilir. yoksa eve alınan suriyelinin gece evi soyup kaçmayacağını kimse bilemez. ülkem insanının da şartları istenildiği gibi olsa allah rızası için çok sayıda suriyeliye bakmaktan çekinmez. mesela cumhurbaşkanlığı konutu olan ak saray çok zengin trilyoner birine ait özel ev olsa ve o kişi içinden iyilik yapmak istese sokaktaki gariban suriyelileri ve evsiz vatandaşları oraya alıp allah rızası için bakmak ister. ama evinde 3 kızı olan ortadirek bir adam ve maaşı ailesini anca geçindiren biri gönlünden istese de imkanları elvermediği için suriyeliye bakamaz. bir nevi çaresizlik. gönlün gitmek istediği yere bedenin gidememesi yani. iyiliği herkes yapmak ister ama şartlar elvermeyince...