Türkiye'nin memur portalı |
Oturum aç Üye ol Parolamı unuttum |
dermessBu üye YazarBu üyenin profil sayfasına git |
|
|||||||
|
aklıma ilkokul yılları geldi.
öğretmenler içinizden okuyun diye uyarıp duruyordu.
Bazı arkadaşlar içinden okumayı bir türlü beceremiyordu.
dudaklarını kıpırdatmadan duramıyorlardı.
bak şimdi aklıma başka şeyler de geldi.
güzel görünüyor diye tüm kelimelerin arasına kırmızı kalemle virgül koyanlar,
okurken sağ işaret parmaklarıyla okudukları yeri takip edenler,
bir türlü seri okumayıp hecelemeye devam edenler,
camdan dışarıyı seyredenler,
defterinin sol tarafına çiçekli böcekli sarmaşıklı süslemeler yapanlar,
defter getirme bahanesiyle sınıfa gelip şebeklik yapanlar,
kalem açma bahanesiyle çöp tenekesinin orada buluşanlar,
tahtayı konuşanlarla dolduran kuduruk sınıf başkanları,
Benim kafa yine uzamaya başladı bir tarafa doğru.
Camide yanımda yüksek sesle okuyan biri olursa ona gıcık kapmam.
Çok yorgun günümdeysem mesela sadece bekleyip " Amin " demeyi bile düşünebilirim.
Zaten imama uymayı doğru dürüst beceremiyorum.
sürekli bir kopukluk hali.
ya eksik kılarım ya fazla, ya unutur herkesten önce rüku, secde, selam.
Allah yardımcım olsun.
" Bazı suçlamalarla "
Birincisi nasıl oldu da dedeleri bu şekilde olan adamlar böyle büyük bir sıçrama gerçekleştirebildiler akıl alır gibi değil.
ikincisi: hep şöyle hayal ediyorum. Bu bir mizansendir. Aklı başında adamlar her yerdedir. Halka öyle duyurulup arka kapıdan dünyanın uzak bir köşesine gizlice gönderilmiştir.
Hayal bu ya, olmaz ya, hani yanlışlıkla...
Bruno'nun hayat hikayesini yanlış hatırlamıyorsam Barış Özcan'ın bir videosunda izlemiştim. Dünya çok berbat bir yer.
atacama çölü dünyanın çöplüğü oldu haberleri yayınlanmış.
tonlarca satılamayan giyim, ayakkabı, plastik atık, hurda araba çöle gelişigüzel atılmış.
çok acayip.
hiçbir şey anlamadım.
satılamayan kıyafetlerin çöllere atılması.
Peru'nun genel olarak mahrumiyeti fazla bir ülke olduğu düşünülürse.
Değil güney amerika'nın tüm dünyanın en kurak toprakları.
işin garibi hava sürekli kapalı iken, gri bulutlarla kaplı iken bir damla yağmur düşmüyor.
çöle yakın yerlerde antik şehir kalıntıları varmış.
içinde binlerce insan kemiği gelişigüzel atılmış. ( Fatih koparan gitti ve video attı )
çömlek parçaları, koka yaprağı dolu deri heybeler, kafatasları, femur kemikleri, kerpiç tuğlalar...
1. | yazman47 | |
2. | Seval88 | |
3. | semraa-91 | |
4. | KenaAn MuTLu | |
5. | burgulukalpler | |
6. | BALYOZ1960 |
Takip edilen yazar yok. |
Bu mars venüs mevzusu 20. yüzyılda popülerdi.
Bu konuyu o kadar geliştirdiler ki...
Her bir ruhun başka bir gezegenden ya da boyuttan geldiğini ileri sürmeye başladılar.
pek bir şey bilmediğimiz için halimiz duruma vakıf olanlar için komedi sayılabilir.
depoda mıyız,
reyonda mıyız,
mağazada mıyız,
laboratuvar çekmecelerinde miyiz,
departmanlarda mıyız,
ayrı ayrı gezegenlerde miyiz,
yerde miyiz, gökte miyiz ?
Allah bilir.
seçip seçip yeryüzüne gönderiyorlar belli bir sisteme göre.
plütonun güneş ile karesi
yıkar geçer yüreğimin yaresi
açılar sert
mevzular dert
hayaller pert
semereler, ceremeler ...
etme bulma dünyası
denge kurma hülyası
ufak tefek ya da büyük kazalara karşı uyarmışlar.
dikkatli ve uyanık olalım efendim.
hep de aynı şeyi tekrarlıyorum.
bunamaya başladım.
bizim bir hoca vardı kulakları çınlasın derdi ki:
Bu, ben de varım, yaşıyorum, önemliyim, değerliyim
mesajı verme çabasıdır.
ee ne olmuş, eskiden de insanlar ünlü yazarlar olmaya çalışırdı.
sanat icra ederdi,
iz bırakırdı,
mağaraya, duvara, oraya buraya...
biraz daha estetik duruyor diye kıymetli mi oldular ? ( evet oldular )
herkes bir yerlere iz bırakma çabasında.
bıraksınlar.
hangi izin ne kadar kalacağı belli değil.
kalanlar ipucu olur ileridekilere.
doktordu değil mi ?
Hastanenin sahibinin kocası.
dizide marmara üniversitesi tıp öğrencilerine benziyordu.
Son saçlı halleri ve küpeleriyle ayaklarını kantin demirlerine uzatıp çay sigara yapan cemiyet. :)
İletişim | Künye | Reklam | Sitene ekle © 2024 MN Yazılım |