Türkiye'nin memur portalı

farah yurdözü anlatmış.

günümüzde İsviçre bayrağının simgesi ile tapınak şövalyelerinin simge olarak seçtiği kolları eşit haç şeklindeki işaret hemen hemen aynıymış.

tapınak şövalyeleri olarak adlandırılan oluşumun tarihçesi okunduğunda günümüz isviçre'si ile olan bağlantıları da zaten anlaşılıyor.

güvenli hac yolculuğu ve de buna ek olarak benzer yolculuklar için paranın saklanması ihtiyacı nedeniyle ortaya çıkan bankacılık benzeri sistemin bilinen ilk temsilcilerinin tapınak şövalyeleri olduğu belirtiliyor.

varlıklı insanlar üzerlerinde para taşımıyor bu oluşuma paralarını emanet edip bir şifreli yazı alıyor ve ulaştıkları yerde bu şifreyi kullanarak ihtiyaçları olan parayı oradan temin edebiliyorlarmış.

günümüzün online ya da havale sistemi gibi bir sistem oluşturulmuşmuş.

sizin anlayacağınız günümüzde isviçre'nin bankacılık sistemi tesadüf değilmiş.

oluşumun benzer bir kolu İstanbul, Galata bankerleri.

istiklal ve galata civarında benzer simgeleri taşıyan binalar varmış.

programda aslında simgenin çok daha eski bir simge olduğu,

çarmıhtan öte/eski anlamlar taşıdığı,

sümer mitolojisinde bahsi geçen simgesel varlıkların üzerinde de bu işaretin işlendiğinden vs. bahsediliyor.

evet yazının ulaşamadığı noktalarda simgelerin izini takip etmek gerçekten de çok verimli ve etkili oluyor.

bir üst yorum, evet hiç aklıma gelmemişti ama zeten e-devlet üzerindeki sağlık bilgilerinin gizliliği konusunu düşündüm de.

per fark etmiyor gibi duruyor.

yayınlanan haberlere okuyuculardan gelen yorumlar.

başlangıçta haberlerin artık ilgi görmediğini, bu nedenle altlarına yorum dahi yazılmadığını düşünüyordum.

sanırım yanılmışım.

yapılan yorumlar süzgeçten geçiriliyor ve yayınlanmaması tercih ediliyor.

bu durumda şöyle bir çıkarımda bulunabiliriz:

bir haberin altında hiç yorum yoksa

bir ihtimal okurlar yayınlanamayacak nitelikte yorumlar yapmış olabilirler.

örgü örerken şişle yapılan her bir atkı işlemi sonucu iple oluşturulan ... bitiremedim, piksel diyelim.

kazağın aşağılarında bir yerinde garip bir hareket yapmışım.

ne olduğunu da anlamadım, ilmek kaçırma değil ama çürük diş gibi sırıtıyor.

şimdi iki tip insan var.

bir tanesi üşenmez oraya kadar söker başa sarar.

öbürü aman boşver sorun çıkarmaz kalsın der.

Benim durumum:

araftayım, bu konuda huzursuzum.

işin kötüsü ilerlemeye de devam ediyorum.

yazılacak yorumlara göre karar almayı düşünüyorum.

kahvaltıda sohbet ediyoruz.

zaman yolculuğu yapabilseydik daha doğrusu zamanda geri gidebilseydik neler yapardık diye konuştuk.

ama tabi ki olayların nasıl gelişeceğini biliyoruz yani şimdiki zihnimizle geriye gidiyoruz.

çok trajikomik muhabbetler geçti.

hem ağlanabilir, hem gülünebilir.

mesela o gün orada olmamalıydım,

o cevabı vermemeliydim,

kabul etmeliydim,

kabul etmemeliydim,

yemeliydim, yememeliydim, almalıydım, almamalıydım

fikrine dayalı olarak.

vereceğimiz tepkileri hayal ettik.

şunu, şunu yapardım dedim. selam verirlerdi kaçmaya başlardım, kalkar yerimi değiştirirdim, imdaaatt diye bağırırdım, hayır hayır hayır diye bağırırdım...

benimle ilgili şöyle düşünürlermiş:

- Sanırım bu zır deli.