Türkiye'nin memur portalı

ismi bozok yapılacak mı , yapılsın bence, niye yapmıyorlar ki ?

yozgat ismi; yüz kattan geliyormuş diyen var,

yoz kabilesinin ( Bir türk boyuymuş ) yaşadığı şehir anlamında gat ilavesini aldığını iddia edenler var.

aklıma da razgrad geldi niyeyse. hazargrad. Türklerin yaşadığı bölgeymiş.

belki grad ya da gat ikisi de aynı mantıkla verilmiştir.

birinci gün:

güneşin hızla yükseldiği ufka doğru baktım ve :

Bugün çok zorlu bir gün olacak, dedim. ( Yalan, ufuk mufuk yok , olaya şiirsellik katıyorum. )

Sonra içimden dua etmeye başladım.

Kendimi gladyatör russell crowe gibi hissettim o anda.

neyse, kazma kürek yolu yarılamıştım ki şu mısraları saydı:

tükendi hamsikoli

tükenmez dağın yoli

eeee ?

Yani, iş bitmez, biraz mola ver.

kavga dövüş, naneleri incitmeden gerekli temizliği yaptık.

künkün yanında kazmayı indirmemle solucan benzeri bir canlının kımıldanması bir oldu.

bu kesinlikle halkalı solucan değil ?

öyleyse ne ?

slow worm denen şeye benziyor, görsellerden taradım da inşallah kendini yenileyebiliyordur. sanırım iki tane

oldular.

olaya bak: mısır irmiğini tavukların yem kabına döktüm.

horoz ve tavuklar başına üşüştü.

sonra bir tavuk ve horoz biraz yediler ve sonra tavuk bekleyip horozun gözüne baktı.

resmen sanki fikir alışverişi yaptılar ilk defa yedikleri bu şeyle ilgili.

sonra horoz izin verdi yemeye devam etti, o yiyene kadar beklediler.

sonra hepsi birden yemeye başladı.

horoz çok efendi bir horoz. İnsanlara ilişmiyor. Dedemin bir horozu vardı Allah inandırsın bizi ilçeye kadar kovalardı. manyağın tekiydi. bu horoz tavuklarına içten bağlı, hepsini çok seviyor, onları koruyor ama tabiatı iyi. Daha akrabalık ilişkilerini çözemedim ama biraz daha incelemem lazım...

daha komiği:

köpeğin yemeğini kabına koyuyoruz.

karnı aç değil biraz mırın kırın edip yüzüne bakmıyor.

sonra tavukların kapısını açıyoruz.

köpek can havliyle tavuklardan korumaya çalıştığı mamasını yemeye başlıyor.

eğer yemezse tavuklar köpeğin lapasını anında bitiriyorlar. :)

manzara aşırı komikti.

dünya hali böyleymiş, öyle söylediler.

tavuklar kadar gamsız, umursamaz, dünyaya ilgisiz bir çiftlik hayvanı görmedim.

insanlara da pek ilgi duymuyorlar.

akşama kadar yiyorlar kilo da almıyorlar.

( Tavuk atı patlatmış, atasözü, aç parantez kapa )

istedikleri yere de pisliklerini rahatça bırakıyorlar.

kül buldular mı tam ortasına yerleşiyorlar bir de banyo yapıyorlar.

neyse gübreleri kapıya yıktılar. biraz meyve topladılar.

daha gübreler taşınacak ama ben hallederim sanırım. ( Bakınız arşimet ilkeleri ve el arabası )

otları bahçenin dışına taşıdık.

dışarıda kavga dövüş toprağı karıştırdık, bahçe toprağı, dere kumu, gübre, lif, falan filan : melisayı, adaçayını, fesleğenleri, kapya biberlerin tohumlarını diktik. hızlıca çiçek soğanlarının saksılarını da ayarladım onları da uygun yere yerleştirdim. çiçekle uğraşmak istemiyorlar. o işleri aradan hallediyorum.

ikinci gün: seçim yapılacak. bizde seçmen bilgi kağıdı yok. neyse kimlik yeterli oluyormuş, sıra numaramıza da kapıdaki listeden bakıp söyleyince iki dakikada hallettik. elma fidanı aldık. satıcı müthiş. Bana dedi ki: Ne dolanıyorsun ortalıkta ? Her yere neden girip çıkıyorsun ? Ne alacaksan söyle, ben getiririm. Bu adama yılın pazarlamacısı ve satış teknikleri uzmanı plaketini gururla sunmak isterdim. Altın kaynana dili şeklinde tasarlardım.

neyse biraz gecikti işler haliyle. Ortancaları, hanımelini, kafkas gülünü de çaktırmadan aradan çıkardım. yerlerini sorup diktim, sularını verdim. mendebur köpek ortancayı bulmuş, eşelemiş, ağzıyla söküp atmış. Kıskanç diyorum anlamıyorlar. neyse yeniden düzeltip tuğlayla korumaya aldım.

gübreleri taşıdık, içeriye aldık, bir kısmını bostana indirdik.

bir yerden galvaniz çit teli bulup getirdiler, kazıkları da ayarladık, balyozu, murçu, toprak burgu aletini, teli, kerpeteni aldık doğru bostana yollandık.

bahçenin bir duvarını bozup genişletmeye başladık.

neyse, o iş yetmedi, kazıklar yetersiz kaldı, diğer kazıkları sağlamlaştırdılar. Kenardan pis pis gülüyorum. Kan ter içinde kaldılar.

baktım patika boyunca küçük iki ceviz fidanını dikmişler, birinin tepesini temizlik yaparken yanlışlıkla kesmişler, inşallah tutar.

iftar saati: okunduydu, okunmadıydı, senin saatin erken okuduydu, hah orucu erken açtıydın, yemeliydin yememeliydin, sanırım böreği yalayıp yutmamız beş dakika sürmemiştir. çayı da içtik. Sonuçlara bakmadım bile sanırım yorgunluktan sarhoş gibi oldum.

üçüncü gün: sabahın köründe kalktık. gülibrişimin tohumlarını suya koymuştum. önce onları saksıya ektim. Bu ağaca istanbul akasyası da diyorlarmış. kudret narı tohumlarını da başka bir saksıya ektim. budanmış ağaç dallarını yerlerinde bırakmışlar tırmıkla onları ve kuru yaprakları topladım, ağaçların altı tertemiz oldu.

bütün çalı çırpı, kuru ot, yaprak, diken ne var ne yok büyük bir ateş yakıp yaktık. iyice tütsülenmişim, koku üzerime sinmiş, füme et gibi kokuyormuşum, rezalet.

patatesler için yatak hazırladık, gübresini, lifini, toprağını ayarladık, patatesleri sırayla yerleştirdik.

çuvalları düzgün bir şekilde istifledim, ortalıktaki araba lastiklerini toplayıp yerleştirdim. ıvır zıvırı kaldırdım ortalıktan. küçük fidanların altındaki otları temizlerken kazmayı indirmemle bu sefer küçücük yeşil bir kurbağa vırt diye zıpladı. allahtan ona isabet etmedi. baktım biraz dürtükledim gayet iyi durumda. biraz dokununca yine zıpladı az ötede durdu. herhalde, ben gitmem bir yere sen git , demek istiyor.

arada telefonla seçim yorumları yaptık, kakara kikiri, ben hiçbir şeye bakmıyorum, sanırım borderline kişilik bozukluğu esprileri havalarda uçuyormuş. gülmekten konuşamıyorum. çok hızlı bir sürece girildi, her şey ama her şey şaşırtmaya devam edecek deniyordu zaten.

neyse, yumurtamı, sebzemi aldım trio mandili gibi bayır aşağı yürümeye başladık. Tabi ben onlar gibi değilim, sesim de güzel değil zaten, içimden söylüyorum.

sonuç: sanırım baharı görmeden yaza girdik. ayrıca böyle bir kalabalık daha önce hiç görmemiştim. çok tuhaf.

muhtar da olmadım, aza da olmadım.

neden ?

çünkü yönetmekten ve yönetilmekten nefret ederim. Çok fazla yönetimden yana değilim.

en son çort yakıyordum.

sanırım yüzde elli su kapasitem de o ara buharlaştığı için şuurumu kaybetmek üzereydim.

çort: dikenli yer, dikenlerin biriktiği yığın.

sinirim bozuldu, kadın ağlıyor ilk defa ben ağlıyorum.

insanı tokatlayıp kendine getiren bir film.

boşanmışların, evlilerin, evlenecek olanların mutlaka ders niyetine izlemesi gerek.

benim puanım yıldızlı, on üzerinden tam puan.

Zaten başrol oyuncusu before sunrise oyuncusu Julie Delpy

başka bir şey söylememe gerek yok zaten.