Türkiye'nin memur portalı

Antarktika'da yaşayan bir martı türü.

Martılardan cüsse olarak daha büyük, renkleri daha koyu ve daha vahşi görünümlüler.

Yanlış yazılmış başlığın altından yazmaya devam edeyim.

Bir başlık daha var antarktika şeklinde.

Kışın kıtada çalışma yapılmıyormuş.

Çalışmalar yazın yapılıyormuş. Tabi güney kutbunun yazına göre.

Dünyanın en devasa dalgaları buradaymış.

Atlantik ve pasifik okyanusu dalgaları burada sürekli olarak, önü kesilmeden çalkalanıyormuş.

Şiddetli rüzgarlar bölgeye hakimmiş.

Araştırma istasyonuna gemiyle ulaşım sağlanıyormuş.

Güverteye çıkmak yasak, çıkılacaksa izin alınıyor, tek başına çıkılmıyor, can yeleği takılması zorunlu...

Koşulların zorluğunu anlatmak için hocalar deneyimlerini paylaşmışlar.

Hepsi de zorlu deneyimler.

Bölgeye her yıl yaklaşık 50.000 turist götürülüyormuş.

Maliyeti çok yüksek herkes bunu karşılayamıyor.

Dağcılık, sörf faaliyetleri, yürüyüş, hayvanların fotoğraflarının çekilmesi vs. gibi aktivitelere sınırlı sürede izin veriliyormuş.

Bölgede krill adı verilen küçücük karides benzeri canlılar varmış.

Bölgede beslenmek için avlanan kambur balinalar bunlardan tonlarca avlıyormuş.

Ekibimiz iki tür çiçekli bitki keşfetmiş ve özel koşullarda türkiye'ye getirmiş.

Bitkiler kıtada minicikmiş.

Artık orada bir üssümüz var ve çalışmalar birkaç yıldır devam ediyormuş.

ulaşımın ne kadar güç olduğunu da programda anlattılar.

Hava yoluyla en az 4 sefer yapmak gerekiyor. 36 saat uçuşa denk geliyor, Türkiye'den.

uğurlugiller

kaynanalar

kuruntu ailesi

Arada bir dizi vardı bayılıyordum. İstasyondaki pastane. Bütün sitcomlardan eski. Hepsinden güzel.

Daha sonra

Perihan Abla

Baba evi

Süper baba

Bizimkiler

Sonra

İstanbul 7 tepe

Şaşıfelek çıkmazı ( Galiba en sevdiğim dizi buydu. Fikret Kuşkan ve Ruhi Sarı'ya inanamazsınız. )

7 numara

Sonra sitcom dönemi

Çocuklar Duymasın

Dadı

Ayrılsak da beraberiz

Gülşen Abi

Sonrasını bilmiyorum. Bende film koptu.

Biraz kadın isimli diziyi takip ediyordum o kadar.

Uzun yıllar önce bir kere yaşamıştım.

Bir daha da yaşamadım.

Üniversiteye hazırlık dönemiydi.

Aylarca evden hatta odamızdan çıkmadan çalışıyor , test çözüyorduk.

Bir gün dışarı çıkmam gerekti.

Çok da ters bir saatti açıkçası.

Erkenden çıksam ya da kalabalık akşam saatleri olsa böyle bir şey yaşamazdım eminim.

Ortalığın çok sessiz ve tenha, havanın aşırı sıcak olduğu bir saatti.

Sanki bir nükleer patlama olmuş ve tüm canlılar etraftan yok olmuştu. Ya da bana öyle geldi çünkü yaprak bile kıpırdamıyordu.

Yaşadığım korku hissi nedeniyle titremeye başladığımı hatırlıyorum.

Açıklanacak bir durum değil.

İnsanın beyninin zembereği boşalıyor.

Kötü bir şey olacak, ne yapacaksın şimdi diye beynin bas bas bağırıyor.

Bu söz kalıbını kullanan insanla bir kere konuştum diyelim.

Bir daha pek konuşmak istemiyorum.

Çünkü o bir şekildesi lastik gibi uzuyor, alengirli yerlere doğru gidiyor.

Hiç şaşmaz.

Allah'ın selameti üzerine olsun.

Kafanın içine biraz akıl fikir dolsun.