Türkiye'nin memur portalı

yoktur.

zaten evvelki gün ay da inanılmaz büyük ve parlaktı.

Artık şansımıza ya yıldızları sayıyoruz, ya kurbağaları dinliyoruz.

Ay sanki daha da üzgün.

Kaşları aşağı doğru iyice bükülmüş.

Biz gidiyoruz o bizden daha hızlı gidiyor.

Yeleğine odaklandığım başlık.

Bu yelekler iki tür olur.

Bir tanesi bol cepli, ince, daha çok bizim dayıların tercih ettiği yeleklerdir.

Kasket de takan, genellikle çift kabin ya da bagajı geniş ticari araç tercih eden bu dayılar tarlada, yolda, izde aktif olarak gezindikleri için fermuarları olan bol cepli bu yelekleri çok severler.

Cüzdan, kart, çakı, tarak, ayna, cuğara gibi lüzumlu malzemeleri her cebe eşit olarak dağıtırlar. İçlerine uzun ya da kısa kollu gömlek giymeyi severler. Pantolonları ise ağırlıklı olarak bol kesim baba kotu ya da kumaş pantolondur.

Kendilerinden bir evrak istendiği zaman telaşla bütün cepleri yoklamaya başlarlar.

Dayı sakin ol, eminiz bulacaksın, panik yapma, biz bekleriz.

bu dayıları dinlemeyi severim ama sadece uzmanı oldukları alanlarda.

Tarım ya da çalıştıkları sanayi kolu ile ilgili konuştuklarında gözümü kırpmadan dinlerim.

Bir de hayat hikayelerini dinlerim.

Pek soru sormadan dinlerim. Normalde gevezeyimdir.

Diğer yelekler ise şişme olur. Benim de tercih ettiğim bu yelekler aynı zamanda palto işlevi de gördüğünden kollu şeyler giyince daral gelen benim gibiler için idealdir. bir kot ceket üzerine takılan bu yeleklerle kışı atlatabilmeniz de mümkündür. Bol cepleri olduğundan ben de cüzdan, telefon, kimlik, para, çakı, artık ne lazımsa eşit olarak dağıtırım. Kasket de taktığım için bölgedeki polislerin de ilgi alanına girmeyi başarırım.

oturup uzakları seyrediyorken ve yüreğim üzüntüyle doluyken bir yandan da sitem ediyordum.

Niyesini karıştırmayın, ediyordum işte.

Kafamı sağa çevirdim.

Bir baktım bizim iki numara hoplaya zıplaya geliyor.

Sen beni nasıl buldun ?

O kadar sessiz ve dolambaçlı yollardan yüzlerce metre uzağa gitmişken.

Beni orada asla bulamayacakken.

Geldi ayaklarımın altında yattı.

Ara sıra kafasını kaşımama izin verdi.

Başını dizlerimin üzerine koydu.

Şimdi güneş, deniz, rüzgar ve bir de o var.

Senden şüpheleniyorum köpüş.

Çok daha eskilerden bir yerden tanıştığımızdan, kilometrelerce uzaklıktan beni bulduğundan şüpheleniyorum.

Tüylerinin rengi, büyüklüğün, gözlerin bana hiç yabancı gelmiyor.

Yoksa gözleri açılana kadar koynumuzda tuttuğumuz bebeklerden biri sen misin ?

Çok uzaklardan gelip buldun mu yoksa beni ?

eğer sıvı sabunsa köpürmeden hemen elden akıp gidiyor.

Katı ve kalitesiz sabun ise elde aşırı yağlı bir doku bırakıyor. Ne kadar yıkarsanız yıkayın arınmıyor.

Bilinen eski markaları terk etmemek lazım.

Sıvı bile olsa beyaz sabun kokusu favorim.

Yüzey temizleyicilerde bile.

Belki pazar banyolarını hatırlattığı içindir.

Hani termosifon yakılır.

Evin içini ısınmış metal, yanan odun, gaz yağı ve sabun kokusu doldurur.

Banyodan eve doğru bir buhar yayılır.

Çocuklar çabuk çabuk yıkanıp havluyla odaya postalanır.

Henüz soba yanmamaktadır çünkü gündüzün erken saatidir.

Dışarı çıkmak yasak.

En azından saçlar kurutulana kadar.

Sonbaharın geldiğini hissetmesine rağmen balkondaki hanımeli inatla yine açtı.

Çok güzel koktuğu için ve yanından geçerken yüzüme dokunmaya çalıştığı için sandalyemi yanına çektim.

akşam nasip olursa yanında oturup okumayı düşünüyorum.

Hiçbirini yalnız bırakmadım sadece biraz sadeleştirdim hepsini.

Yerlerini daha muhkem hale getirdim.

Yöneticiyle papaz olmayalım diye...

Not: Zerrin Özer o yaz şarkısını çok içli söyler. Teoman da güzel söylüyor ikisinden de dinlerim. Hanımeli, çocukluğumdan beri güzelliksin...