Türkiye'nin memur portalı

Buşido

japon samuray felsefesi. japon savaşçıların tuttuğu yol.

7 temel düşüncesi varmış:

gi: doğruluk ve adalet

rei: kibarlık ve nezaket

yu: destansı cesaret

meiyo: şeref

jin: merhamet

makato: dürüstlük ve samimiyet

chu: görev ve sadakat

zen ve budizm öğretisinin bir karması olarak, dövüş sanatları dışında, samuraylar bu felsefeyi de yaşam şekli haline getiriyorlarmış.

Mısır yetiştiren bir çiftçi, her yıl en kaliteli mısır ödülünü alırmış. Çiftçi, ödül aldığı mısırların tohumlarını da ekmeleri için komşularına dağıtırmış. Bunu öğrenen bir gazeteci röportaj yapmak için çiftliğe gelmiş.

Gazeteci çiftçiye sormuş:

"Seninle her yıl aynı yarışmaya giren komşularına, kaliteli tohumlarından vermeyi nasıl göze alabiliyorsun?"

Çiftçi cevap vermiş:

"Yoksa bilmiyor musun? Rüzgar, olgunlaşan mısırlardan polenleri alır ve tarla tarla dağıtır.

Eğer komşularım kalitesiz mısır yetiştirirse çapraz tozlaşma sonucu her geçen yıl ürettiğim mısırın kalitesi düşer. Eğer kaliteli mısır yetiştirmek istiyorsam, komşularıma da kaliteli mısır yetiştirmeleri için yardım etmeliyim".

Yaşamlarımız da böyledir. Hayatlarını anlamlı ve iyi bir şekilde yaşamak isteyenler başkalarının hayatlarını da zenginleştirmelidir.

Bir yaşamın değeri dokunduğu hayatlarla ölçülür.

Ve mutluluğu seçenler, başkalarının mutluluğa ulaşmasına yardım etmelidir. Birimizin refaha ulaşması, herkesin refaha ulaşmasına bağlıdır.

Buna başarının ilkesi diyebilirsin ya da hayat kanunu.

Hiçbirimiz kazanamayız, hepimiz birden kazanmadıkça.

( Medium.com adlı siteden olduğu gibi aldım. bir tek kelimesine dokunmadım. )

topumu ve ipimi ve tırtılımı saymazsak doğru dürüst hatırlayabildiğim tek oyuncağım diyebilirim. üzerinde basit bir resim vardı. Kedi resmiydi galiba. Belki o yüzden kedileri seviyorum.

Plastik basit bir şeydi. biraz kafa yormak gerekiyordu . parçaları kaydırarak resmi düzgün bir şekilde tamamlamaya çalışıyordun.

Googledan araştırdım. Hala satılıyormuş. çok şaşırdım.

Cam ve küçük olanları, özellikle renkli olanları çok güzel. o yüzden hurafe de olsa vazgeçemiyoruz bir yerleri süslüyoruz başlığı :)

medeni olabilmek babamın tanımına göre: " Eşyaları yerinde ve usulüne uygun kullanabilme yeteneği"

yani temiz kullanma, gerektiğinde onarma, herkesin hizmetine sunabilme, azami ölçüde yararlanabilme vs. her şeyi bunun içine koyabiliriz.

Mesela belediye hizmeti olan bankların, çöp kovalarının, direklerin, spor aletlerinin, parkların, bahçelerin temiz kullanımı, sahiplenilmesi... Kişisel eşyaların da aynı şekilde korunması gibi...

Bana kalırsa da bir ülkenin medeni olup olmadığını ilk bakışta çevre temizliğinden, yüzü gülen özellikle kadın ve çocuklar sonra erkeklerden, bir de toplumsal yapının piramit gibi değil de dikdörtgen olmasının yansımalarından anlarız herhalde.