Türkiye'nin memur portalı

aşko nedir yahu tam adres verin.

aşko yazınca elli bin adet adam ve kadın çıkıyor.

tek tek bakıp bulamam ki...

bostanı tıraşladım. bütün otu motu aşağı indirdim.

çıkan otu patateslerin yanına destek gibi yığdım.

bu arada patatesler bayağı büyüdüler, senede iki hasat yapılabiliyormuş.

arada oraya buraya yayılan çilekleri kurtarıp uzun boru saksılara aldım.

önce borularda delik açtım.

delik açmamışlar.

dağ çilekleri duvarın kovuğunda meyve vermiş, kültür olanlarda tık yok, şaka gibi.

kavga dövüş bostanın kazıklarını çaktık. Efendim iki balyoz lazım oldu. ufağıyla yere sabitleyip büyüğüyle

toprağın derinliklerine indirdik. altına takoz destek yaptık.

galvaniz teli çektik.

artık çiçeklenen lahanalardan topladım.

hepsi ağaç gibi olmuşlar.

lahanada son turlar. onlarla sarma yapıldı.

kalanları kökleyip yerinden söktüm.

tavuklara çeşni oldu.

ısırganları çift eldivenle topladım.

onlardan özel bir gübre yapıyorlar.

ben olsam yemek yaparım o ayrı.

dökülen dutları topladım tavuklarla ördeklere verdim.

ekşi duta bayılıyorlar, biraz daha ver diye bağırıyorlar.

bostanı belledim.

saksılardaki çiçeklerin altlarını temizleyip onları güneş alan yerlere yerleştirdim.

çiçek tarhını hazırladım.

hayvan gübresi yerine orman talaşı karıştır dediler, biraz da lif karıştırdım.

karışık kır çiçeği tohumları vardı üç paket, hepsini serptim.

etrafına kazık sokup güvenlik şeridiyle çevirdim.

pestilim çıktı işi şansa bırakamam.

ondan sonra ise kargo maceramız başladı.

dört ürünün üçünü kavga dövüş kurtardık.

biz bulamadık depoya bak dediler.

girdik deli gibi arıyoruz.

diyorum ki bunlar fidan, bayram sonuna kadar beklemez.

yattım yuvarlandım bir kısım tohum hariç hepsini kurtardım.

gezici araçta kalmış.

neyse evde onları söküp suladım, kuruyan kırılan yerlerini budadım.

bir viyol daha aldım henüz onu hazırlayamadım.

papatya, pazı ve domates tohumu aldım. ( beni öldürecek )

bu arada iki ağaç bambudan biri yerine tutunmuş çünkü bataklık yerin hemen kenarına dikmiştim.

öbürünün yaprakları sararmış çünkü gölgedeydi ama hem daha iriceydi hem de dikildiği yer çok sulu değildi.

yine de köküyle tutunabildiğini düşünüyorum. alttan ileriden fışkırırsa anlarım tutunup tutunmadığını.

Üst kısmını kesmemiz gerekebilir.

selluka tohumlarını gözlüğümü takıp tek tek zımparaladım.

eskiden pirincin içinden çıkan taşlara benziyorlar, mercimek büyüklüğündeler ve taş gibi sertler.

bardağa sıcak su koydum ve tohumları içine attım, bardağı camın önüne koydum.

anında su çekip şişmeye başladılar.

su maymunu gibi gelişmelerini izliyorum.

akşama onları da saksıya alırım herhalde.

acayip yoruldum ama bence değdi.

ankara pazarı vardı,

çorbalık kuru sebze

beypazarı kurusu,

tarhana,

menemenlik kuru sebze

kekik vs. aldık.

yandaki malatya pazarından da biraz pestil köme aldık.

sarmaları da özenle hazırladık.

baklavayla falan uğraşamam,

bir de börek yaptım mı biz hazırız.

diğer adı salkım ceviz.

anavatanı sibirya olan bir ceviz türünün melezlenmesi yoluyla elde edilmişmiş.

Bir Ahıska türkü tarafından bulunduğu yazılmış.

birkaç tane dikmişlerdi.

kuruduğunu zannediyorlardı.

bir tanesinin kocaman olmuş haliyle karşılaşınca sevindiler.

işten güçten bazı fidanları takip edememişlerdi.

thermopylai

biz termopil savaşı diyoruz.

Milattan önce 480 yılında ,

savaş perslerle yunanlılar arasında olmuş.

sparta kralı leonidas yunan kuvvetlerinin başındaymış.

leonidas ve askerlerinin direnişi bir tür intihar direnişiymiş ve

yine de atina'nın yağmalanmasına engel olamamışlar.

daha sonraki salamis deniz savaşı ile rövanş alınmış.

termopil geçidi çok dar bir geçitmiş.

en son 300 spartalı ve leonidas kalmış ve ölümüne direnmiş.

daha sonra üzerinde şu sözler yazan bir anıt dikilmiş:

git Spartalılara söyle buradan geçen yabancı ; onların emirlerini yerine getirmek için burada ölü yatıyoruz.

anıtın varlığı Herodot tarafından öğrenilmiş, kendisi bulunamamış fakat 1955 yılında yeniden inşa edilmişmiş.