Dün boş günüm olduğu için sendikasız olduğumdan, dün veremediğim dilekçemi, bugün sabah okula giderek verdim, bugünkü ülke genelinde uygulanan okullarda iş bırakma eylemine katıldım. Ülkemizde son günlerde öğretmenlere yönelik, işin en üzücü kısmı bizzat öğrenciler tarafından uygulanan ve en kötüsü de ölümle sonuçlanan şiddet olaylarına bir tepki olarak alınan bu kararı, uygulayan var, uygulamayan var. Duyduğuma göre, Dün asıp, kükreyip, mangalda kül bırakmayıp, hakkımızı arayalım, savunalım nidaları çeken hocalarımızın, normalde okula en önce ben gelirim, Benden önce gelip, sınıf defterlerini doldurup, çayını kahvesini içip, öğretmenler odasında kasıla kasıla oturduğuna 5 dakika bile şahit olmak, aslında şaşırmamam gerekirken, yine de şaşırmama ve bu kadarına da pesss dememe vesile oldu. İnsanda biraz ilkeli duruş olur, madem bugün gelecektin, derdin ek ders parasıydı, dün ne diye coştun, coşturdun o zaman. Ahh yok mu şu sahte şövalyecilik ruhu, kağıttan kaplancılık. Diyecek çok laf var da, dememek en iyisi. Herkes, kendi doğrularını yaşar ve ona göre davranır.
Bu arada bu durum, okullarda rehberliğin ne kadar önemli olduğunu, bir an önce, şiddet ve şiddeti önleme ile ilgili öyle kağıt üzerinde değil, fiilen ciddi adımlar atılması gerektiğini gösterdi. Bakalım bakanlık bu konuda neler yapacak ya da doğru soru, birşey yapacak mı? Bekleyip Göreceğiz.
Oturum aç
Üye ol
Parolamı unuttum
