Türkiye'nin memur portalı

Yök'ün 2022 tyt sınavında baraj puan uygulamasını kaldırarak öğrencilere, üniversite kapılarını sonuna kadar açma girişimidir. Ancak üniversite sınavı, bir sıralama sınavı olduğu için pek bir anlam ifade etmeyecektir. Zira Yine başarılı olup, yüksek puan alanlar kontenjanları doldururken, alt sıralamalarda boş kalması muhtemel kontenjanlarda rekabet artacaktır. Ancak yine nicelik artarken niteliğin düşeceği aşikardır.

Üniversite sınavına doğru düzgün hazırlanamayan öğrencilerin, olur olur da bu sene zor bir sınav olmaz, az da olsa belki bildiğim yerlerden soru çıkar, bu sene kimse yüksek net çıkaramaz da sıralamam iyi gelir umuduyla sınava girmeleri ve sınav sonucunu yine de ümitle beklemeleridir. Ancak beyhude bir bekleyiştir, zira inanmak başarmanın yarısıdır ancak diğer yarısı çalışmayla gerçekleşir.

Kendi değerini bilmeyen ve kendine hakettiği sevgiyi, saygıyı, hoşgörüyü göstermeyen insandır. Halbuki biricik ve kıymetli olan benliğinin farkına varsa ve kendiyle barışık olsa, içini dert çöplüğüne dönüştürmez; sıkıntılı durumları çevresindeki insanlarla paylaşarak, içine akıttıklarını dışarı vururarak rahatlamayı tercih eder. Bu tür kişileri iyi gözlemleyerek, içlerine kapanmayıp dışarı açılmaları konusunda yönledirmede, dost bildikleri kişilere büyük iş düşüyor. Örneğin görev yaptığım lisede daha ergen yaşta aşırı derecede içe kapanık, hiç arkadaşı olmayan öğrenciler var. Bu öğrencileri gördükçe çok üzülüyorum. Daha şimdiden bu şekildelerse, üniversite ve iş hayatlarında sağlıklı ilerlemeleri çok zor. Kesinlikle sosyalleşme konusunda teşvik edilmeleri gerekiyor.

İnsanın hayatında yaşadığı bir takım üzücü olaylar sonucunda, elinde olmayan sebeplerle, gidişatını değiştiremeyeceği şeyler karışısında metin olup, dik bir duruş sergileyerek olan biteni içinde sindirip, kendi kendine teselli olmayı başarıp önüne bakmayı bilmesidir.

Kabullenemeyip, neden böyle oldu, neden benim başıma geldi diyip dövünmenin kişiye hiçbir faydası olmadığı gibi zararı daha çoktur. Başlıkta bahsi geçen konu gibi olsa keşke kabullenilmesi gereken şeyler diye düşündüren durumlar vardır. Örneğin evladını anne karnında kaybeden ve bir daha evlat sahibi olamayan biri için bu durumu kabullenmesi çok daha zordur. Tabi ki kabullenmişlikte zaman da önemli bir faktördür. bazı olaylar sıcakken, taze yaşanmışlıkları kabullenmek daha zordur, olay üstünden zaman geçtikçe acı hafifler ancak hiçbir zaman sıfıra inmez. Bazen kişi çevresindeki en yakınına bile kabullenmiş gibi görünür ancak içteki sızıyı her daim hisseder. Çünkü hayat öyle ya da böyle devam ediyor.

O haberi ben de okudum, yalnız benim okuduğum içerikte bölüm başı maaliyetlerin nerdeyse 10 milyon tl yi bulması sebebiyle, yazın, haftanın yedi gününe yedi dizi uygulamasından vazgeçilip, daha sınırlı sayıda dizi çekileceğini ifade ediyordu.

En son izlediğim dizi yaprak dökümü olan biri olarak, bu haber dizi izlemeyen biri için, yani benim için çok da önem arz etmeyebilir, hatta mevcut dizilerden rahatsız olan, kaliteyi düşük bulanlar için iyi bir haber olarak da görülebilir ancak ekmek parasını dizi sektöründen kazanan kişiler için üzücü haber diyebiliriz.

Tabi bununla, bir bölüm için milyonlarca lira kazanan, aldığı paraları ne kadar hakettikleri tartışılır olan, şarkıcıdan, mankenden bozma başrol oyuncuları kastetmiyorum. Sırf başrol kadın ya da erkeği popüler biri seçtim, bu dizi tutar diye mantık yürütenlere, hiç mi akıl veren yoktur, anlamıyorum. Senaryo, müzik, yan roller gibi daha bir sürü öğe varken, iki çok güzel kadın ve erkek başrol seçtik diyip, izleyiciler kesin izler diye düşünmenin cezasını, Figüranından tutun, çaycısına, kameramanından tutun, makyözüne kadar, dizi sektöründe çalışan emekçi binlerce kişi var, bunlar çekiyor. Kalitenin düşmesi ancak maaliyetlerin yükselmesi, en çok işinde, gücünde olan bu kişileri zarara uğratacaktır.