Türkiye'nin memur portalı

Kalabalıklar içinde bir yalnız adam...

Babasına düşman, insanlara mesafeli, sanata tutkun, kavgaya meraklı, gerçek aşkı ararken ara duraklarda oyalanıp zamanı harcayan bir Ayrık otu o. Ust yazarın kaleminden çıkan bir aydın eleştirisi mi demeli yoksa bir varoluş kaygusu mu bilemem. Okuyanda farklı hisler uyandıran çağdaş bir klasik eserin baş kahramanı bay c. Onun şahsında tekdüzelikler yerle bir olur bu romanda. Yusuf atılgan kime nasıl kızmış da yazmış bu kitabı diye düşünmeden edemez insan.

"Çevresine bakındı. Yoktu. Oturma odasını da aradı. Orada da yoktu. Bunca lüzumsuz eşya vardı da neden en gereken bir sigara küllüğü yoktu? Kadınlar da böyleydi. Dünyada gereğinden fazla kadın vardı ama, yalnız bir teki yoktu"

Sahi, sonunda kimi buldu, kime aşık oldu bay c? Mavili kadınla tanışabildi mi??

Ot dergide düzenli sayılabilecek sıklıkta yazıları, şiirleri ve anıları yayınlanan oyuncu.

Çocukluğunda, cüneyt arkın'ın arabasına taş atıp ciddi sayılabilecek bir kaza yapmasına sebep olan yaramaz bir veletken yıllar sonra onunla aynı filmde oynama şansına sahip olmuştur.

İmzalı fotoğraf vermedi diye yapmış bi de... Film setinde konuyu hatırlatınca sinirle elini havaya kaldıran cüneyt arkın karşısında, yıllarca itiraf edememenin derin sarsıntısını yaşayan kuşkan hakettiğini düşündüğü tokadı bekler ama... Bir de bakar ki arkın ona sımsıkı sarılmıştır..."ah be evladım öldürecektin bizi az kalsın" der.

"eski format" dönemlerinde aynı konunun farklı türevlerini başlık olarak açma furyasından ya da hüsn-ü zan edelim; başlık açarken arama yapılmamasından kaynaklı benzer bir başlık ve entryler için:

abd'li yazar trevanian'ın dünyaya kazandırdığı muhteşem romanın adı.

şibumi (shibumi) kelime anlamı olarak basitlikteki güzelliği ifade eden, japon felsefesi ve kültüründeki "erdemli insan"ın özelliklerinden biridir. şibumi, bilgiden ziyade anlayışı, sesten ziyade sessizliği, yokluktaki varlığı ifade etmekte kullanılan geniş anlamlarla yüklü bir kelime... ve bu trevanian gibi usta bir casusluk uzmanı yazarın kaleminden çıkınca da romanlar arasındaki tartışmasız konumuna oturmaya hak kazanan bir eserin adı oluyor.

nicolai alexandrovic hel... baskça dahil yedi dili ustalıkla konuşan, sıradan dekore edilmiş bir oturma odasındaki irili ufaklı eşyaların neredeyse tamamını öldürücü bir silah olarak kullanabilen, go oyununu, edindiği japon felsefesi ve doğuştan soyut matematik zekasıyla ustaca oynayabilen, yakından algılama yeteneği sayesinde kendisine metrelerce uzaktan çevrilmiş bir objektifi hissedebilen, yarı rus, yarı alman ama tam bir japon, efsane bir suikastçi...şibumi onun şahsında bir meydan okumanın romanı. batı kültürüne, insanlık değerlerine, piyasa düzenine başkaldıran müthiş bir ahlak dersi...

"geçmiş denilen şey, gelecekten arındırıldığı anda bir yığın önemsiz ayrıntı haline geliyordu, içinde organik hiçbir şey kalmıyordu,güçlü olan, acı veren hiçbir şey..."

insan olmadıkları için, koklayarak çevreyi tanımaya çalışan yaratıklardır.

anlayacakları dilde muamele edilmesi tavsiye edilmez. zira anlayacakları bir dil yoktur.