İnsan istemezse asla oluşamayacak barikat/hapishane. Bazılarının cesaretsizliğinin kılıfı ve kaçışı ve acziyet içeren cümlesidir; elalem ne der!

Uzaklardan hatırlatır sartre;

"başkaları cehennemdir..."

Beni Gülümsetebilen, Eksilmeyen, her dönüşünde kaldığı yerden devam edebilen, enerjisine hayran olduğum adam.

Bir de;

"ne yamansınız dökme kalıplarınızla; bir şeyi onlara uydurmadan rahat edemezsiniz." halleri ona çok yakışıyor...

ve ortak bir paydadan;

"ne büyük adamsın sen m.c. adamın dibisin."

(tebessüm)

Bir tür İktidar hastalığıdır.

Elias Canetti durumu özetlemiş aslında;

"tek insan olabilmek için yoluna çıkan diğer insanlardan kurtulma arzusu; ya da daha ılımlı ve gerçekten de çoğunlukla kabul edilen biçimiyle, diğerlerinin, onun tek insan olmasına yardım etmelerini sağlamak. bu kişisel yer ya da konum duygusu paranoyak için çok büyük önem taşır: her zaman savunulacak ve emin olunacak yüceltilmiş bir konum vardır. tam da iktidarın doğası gereği, aynı şeyin bir yönetici için de geçerli olması gerekir. yöneticinin kendi konumuna ilişkin duygusu hiçbir biçimde paranoyağınkinden farklı değildir; yönetici, elinden gelse, etrafını askerlerle çevirir ve kendisini kalelere kapatır."

"Yaşamın o tutkulu özüyle dolu tek bir an için her şeyi göze alan kadınlar..."

Kadın kendini erkeğin tek yanlı değer ilkelerinden kurtarıp, özgürleşmeli. Gelecekteki kadın; mumyalar gibi kat kat kumaşlara sarılmış, ruhunu ve bedenini olmadık maskelerin, gölgelerin içine hapsetmiş o kadın yerine özgürlüğünü ele almış kadındır.

"Memeli bir hayvan gibi peş peşe çocuklar dünyaya getiren, çamaşır yıkayan, ütü yapan, yemek pişiren, elinde süpürge evi temizleyen, dikiş diken, yama yapan ve eve hükmeden ile çocuklarının uşağı olan kadın tipi ortadan kalkacaktır."

Kısaca;

"Üst sınıftan hanımefendi silinip kaybolacağı gibi, alt sınıftaki ev kadını da günün birinde silinip gidecektir..." mesajı ile kaleme alınan, dört kısa romandan oluşan bir Zweig kitabı.

ve;

"Değişir kadın, değişir dünya!"

#251r

Ek olarak;

(Tebessüm)