#1o07

#1no0

#1o08

#1nzb

#1ask

"unutmak istersen yarına ihtiyacın olmaz.

fazlalıklar insanı yorar..."

Kendisi hakkında yazılan/yazılacak her şeyin fazla olduğu/olacağı, her kimliğinden(moderatör vb.) ayrı bir rahatsızlık duyan ve kendisine hiçbir zaman diliminde tahammül etmeyi öğrenemeyen, yukarıda sıralı iki cümlenin sahibi ancak bu cümlecikleri hayatına uyarlamakta bir o kadar başarısız olan kişi.

Hayata bir sıfır geriden başlamayı başarmış biri.

#1no0

Kıskanç bir yazarın çekememezliği.

(tebessüm)

"kadın"ın karşılığıdır.

Bu güne dair durumdan bir kesit;

"Kadın gibi bir dünya istiyoruz! Kadın gibi gülen, kadın gibi konuşan, kadın gibi üreten, kadın gibi vefalı, kadın gibi zarif bir dünya istiyoruz."

Başlarda önemsiz, sonrasında değerlerin kaybedilmesi ile hayat bulan; hayata/insana geç kalmışlığı işleyen vurgu.

İnsanların çizgileri vardır bildiğiniz/dokunmamanız gereken. Dokunduğunuzda kaybedeceğinizi bildiğiniz/bilmediğiniz tehlikeli derinlik(ler).

...

Bir yok oluş hikâyesi.

Bir unutuş.

Bir hatırlayış...

Ama dokun(a)madan...

... ve yavaş yavaş, zamanla unutmak/unutulmak.

Bir iç çekiş...

Uzunca özlem.

Çokça tükeniş...

ve sessizce gitmek.

"bir yerlerde, yine en güzel sen gülüyorsun, biliyorum..."

(yedi mart)

...