Türkiye'nin memur portalı

aslında sgkrehberi.com ahlaksızlığı diye açmak istediğim başlıktı ama bu başlık altında da benzer şeyler yazıldığı için gerek görmedim.

tanım: habercilik ilkeleriyle bağdaşmayan ucuz haberlerin sitesi.

memurlar.net yönetimi ile ortaklıkları nedir bilmem ama gözümde zerre kadar değeri olmayan boş ve ahlaksız habercilik yapıyorlar. "bakın ne dedi?", "tıklayın öğrenin", "hele bi şöyle gel bakalım yavrum" tarzı iğrenç internet haberciliğinin memurlara dönük olan versiyonu olarak da tanımlayabiliriz bu adresi. daha önce hangi haberdi hatırlamıyorum ama altına okkalı bir yorum iliştirmiştim okuyucuyu kandırıyosunuz diye. bu tip ucuz sitelerin ortak özellikleri çarpıcı bir haber başlığı uydurup okuyucudan tık almak üzere kuruludur. genelde haberin başlığıyla içeriği alakasız olur. ne unmarken ne bulursunuz tamamen adamların inisiyatifine kalmış. mesela haberin başlığını aynen aktarıyorum. bugün tarihli haberler arasında mevcut. adres tabii ki sgkrehberi.com:

pasaport ve ehliyette yeni dönem (üst başlık)

10 bin tl ödeyeceksiniz! (hemen altında, daha büyük harflerle)

dikkatli bir haber okuyucusu olarak ve sgkrehberi.com'u da az çok bilen biri olarak temkinle yaklaştım ve haklı olduğumu gördüm. olay şu; evet, hükümet pasaport ve ehliyetle ilgili yeni bir düzenleme yapmış, pasaport ve ehliyet işlemleri polisten alınarak nüfus işleri'ne devredilmiş. güzel. haber bu kadar aslında. e hani 10 bin tl ödeyeceğimiz yer neresi diye aramaya başlıyoruz. hemen altında konu değişiyor. plaka ruhsatı ve ilgili cezalar konusuna giriyoruz. sayfanın sonunda, plaka basımı başlığında yazılan bilgiye gözümüz takılıyor; evet tam orada, yetkilendirilenler dışında araç plakası basanlara 10 bin tl para cezası verileceği yazıyor!

bakınız bu bir rezilliktir. şark kurnazlığıdır, okuru salak yerine koymaktır, ahlaksızlıktır kısacası. haber başlığıyla içerik arasındaki bu fark kaliteyi ortaya koyuyor aslında. adamların umurunda değil ki doğru bilgi vermek. tık almak istiyorlar. verin tık'larını rahatlasınlar. tıklayıverin şunlara sayın okur.

benzer şekilde, daha önceden "sözlükte artış gösteren saldırganlık" başlığı açılmıştı fakat hislerimin tam tercümanı olmadığı için açmayı uygun gördüğüm başlık.

insan bilmediğinin, tanımadığının düşmanıdır derler. gerek milletçe gerekse kendi başımıza kalınca düşmanlık sergilemekten çekinmez olduk uzunca bir süredir. sosyolojik bir konu olan saldırganlık ve nefret söyleminin bilimsel verilerle açıklamaya çalışanlar var mıdır bilmem ama memurlar.net gibi sanal ortamlarda bolca örneklerine rastlanan bir durumla karşı karşıyayız. aslında bana göre artan bir nefret söylemi yok. sadece internetin her eve girmesiyle daha da duyulur hale gelmiş bir nefret söylemi var. klavyesi olan konuşuyor kısacası.

insan neden düşmanlığını dile getirmekten zevk alır, neden bu konuda pervasızdır bilmem ama bu durumdan son derece rahatsız olduğumu biliyorum. türk kürt'ten, ermeni'den, sünni aleviden, karadenizli akdenizliden, batılı araptan, beyaz adam zenciden hemen hemen herkes birbirinden, daha doğrusu öteki saydığından nefret ediyor. bizim buralarda bu nefret etnik ve mezhepsel boyutlarda olmasının yanında dindar-laik arasında daha şiddetli yaşanıyor. kendini dindar sanan dinden bihaberken laik olan da o kadar mürekkep yalamış, aydın falan değil aslında. herkesin kendi doğruları ve kabulleri var ve bunun dışında olana karşı anlamsız düşmanlıklar güdülüyor. fikir olarak uyuşmayan insanların özgürce yaşayabildiği bir coğrafya olmak şöyle dursun, yakında birbirini boğazlayacak kamplara ayrılan insanların yurduna dönüştü buralar. devrin getirdiği güçle dindarların sesi daha gür çıkmaya başladı ama duyulan sesler şimdiye kadar mazlum ve mağdur olduğunu iddia edenlerinkinden son derece uzak. empati yoksunu bir halde sağa sola saldırmakta sakınca görmeyen bir güruh yetişti son yıllarda. babalarının sosyal hayatta, ablalarının üniversite kapılarında yaşadığı sıkıntıların hiç birini yaşamadı bu nesil ama onlardan anlatılanı duydukça kin büyüttü içinde. yaşayan yine bir nebze empati kurabilir ama bu toy çocuklar neyle empati kursunlar? kafir de kes boğazını gitsin. kanı helaldir ne de olsa!

yarım yamalak din eğitimi alan hatta ona bile gerek görmeyen bu kesim, şoven milliyetçiliğin de etkisiyle gemi azıya almış durumda. karşılarına çıkanı anlamadan (yeterli beyinden yoksun), dinlemeden (dinlese de duyduklarını yorumlayacak datadan yoksun) düşman ilan edip intikam? planları kuran bir nesil var. elbirliğiyle böyle cahil bir nesil yetişti bu ülkede evet. söz söyleme edebi de olmadığından klavyesine sarılan kusmuklarını dökmeye başladı bir süredir, günden güne de nefret söylemlerini artırarak çoğalıyorlar. intihar edenin ailesine bile merhamet etmeyen kafalar türedi, ohh olsun zaten bizden değilciler, şortlu kadını güpegündüz tekmeleyip pişkince sırıtanlar türedi. madalya bekler haldeki tavırları da cabası üstelik.

allah akıl fikir versin bu coğrafyanın insanına. akıl olmadan işimiz çok zor çünkü.

Başrollerini serenay sarıkaya ve nejat işler'in oynadığı film.

Spoiler vermemeye çalışarak, sadece genel hatlarda kalmayı deneyeceğim:

Bir kere senaryo her ne kadar klişe gibi algilansa da aslında değil. Filmin fragmanini izlemedim ama izleyenler sonunu gördükleri için pismanlar. O yüzden henüz izlemediyseniz fragmandan uzak durun. Senaryo evet, ezel dizisinin senaristi yazmış bir kere, ne kadar kötü olabilir ki? (göz kirptim)

Oyunculuklar da vasatın üstünde bence. Sadece iştar gökdelen'in oynadığı baba figürü eleştirilebilir diye düşünüyorum. Zerrin tekindor rolünün hakkını vermiş. Nejat işler bence dinlenerek oynamış, çok kasmamış. Ben en çok sevil'i begendim. Bence serenay''dan daha iyi oynamış. Ama favorim bakkal kudret. O ne rol çalmak, o ne karakter oynamak arkadaş helal olsun valla. Tebessüm.

Ahh çiçek ah. Hayatın bile olmamış ki senin.

Bolsuic nickli yazarın hatırlatması, tesel-ya kankamin da kibarca duzeltmesiyle yanlış yazdığımı fark ettiğim başlık.

O diyalog aklımda öyle yer etmiş demek ki. Oysa evet yanmak değil aldanmak geçiyor orda. Anlık bir konuşma esnasında aklıma gelmiş ve sözlükte başlık olarak yer almadığını görünce açıverdim. Kontrol etme şansım yoktu. Düzeltme imkanım olsa idi keşke ama biliyorsunuz ki yok.

Evet, başlık açarken daha dikkatli ve özenli olmaktan kastım bu. Nazar boncugum olsun. Tebessüm.

İnsanlara yarının yükünü hatırlatan günün bünyelerde yarattığı durgunluk.

Çarşı pazar bile durgun gelir insana. Bütün gün kuru kalabalık eden insanlar sanki ertesi günün pazartesi olduğunu unutmak istercesine etrafta koşturup belki sinemaya belki yeşilin bol olduğu bir mesire yerine gidip umarsizca günü yaşamak isterler ama ertesi gün pazartesidir ve bu keyifleri kaçırmaya yeter. Akşam üzeri hava kararmaya yüz tutup da el ayak çekilmeye başlayınca her şey netleşir artık. Evet, o gün günlerden pazardır ve bu moral bozmaya yeter de artar.