Türkiye'nin memur portalı

genellikle karşı cinsten arkadaşlıklarda görülen durumdur.

öğrenciyken veya iş hayatında gayet güzel ve paylaşım dolu bir arkadaşlığınız varken günlerden bir gün bir tarafın evlenmesiyle bütün işler değişir. o zamana kadar her fırsatta görüştüğünüz, bayramlarda seyranlarda özel günlerde sizi ilk arayan insan olan o arkadaş, evlendikten sonra adeta metamorfoz geçirir. ararsınız soğuk bir ses, karşısına çıkarsınız memnuniyetsiz bir surat sizi karşılar. anlam veremezsiniz olan bitene. acaba farkında olmadan kırdım mı diye düşünürsünüz saf saf. halbuki olay öyle değildir. karakteri böyledir sadece. tanıyamamışsınızdır o "yakın" arkadaşınızı. ve kafanızda deli sorular dönmeye başlar; acaba arkadaşlığımız da yalan mıydı, acaba benimle duygusal bir şeyler mi yaşamak istiyordu, amacı sadece evlenmek miydi?? gibi onlarca soru üşüşür beyninize.

evliliğin getirdiği/getireceği ağırlık veya iffet duygusu değil buna sebep. aman eşim ne der, aman çok ayıp eski arkadaşlarla görüşmek gibi bir düşünce değil buna sebep. öyle olsa bile yanlış ama o değil. arkadaşınız aynı arkadaş grubunuzdan biriyle evlendiğinde de benzer sorunlar yaşanıyor çünkü. sorun eşin sizi tanımıyor olması değil o nedenle, eşinin yanında/etrafında sizin var olmanız değil.

başka bir kafa kısacası ama hoş değil işte.

Bir gün bana hak verecek birinin çıkacağına inanıyordum zaten dediğim çağrı.

Bazılarının anlayamadığı iyi niyet göstergesidir.

Destursuz bağa girenler için kullanılması pek tatlı olan ifade.

Fener'in yanlışlıkla galip geldiği maçtır.

Olmaması gerekiyordu ama braga'nın şansı yokmuş napalım,

Umutlar ikinci maça kaldı.

Mehmet topal diye futbolcu mu olur hem. topal?